Doorgeschoten INR voorbode van langdurige ontregeling

Risico’s door inadequate antistolling met vitamine K-antagonisten

PW31 - 05-08-2016 | door Hilde A.M. Kooistra, Nic J.G.M. Veeger, Nakisa Khorsand, Hanneke C. Kluin-Nelemans, Karina Meijer en Margriet Piersma-Wichers

Vitamine K-antagonisten (VKA) zijn in Nederland nog steeds de meest gebruikte bloedverdunners. Het is echter lastig om de INR, de maat voor de intensiteit van antistolling, binnen het therapeutische gebied te houden. Promotieonderzoek van Hilde Kooistra toont dat een doorgeschoten INR geen tijdelijk probleem is maar een voorbode van langdurige ontregeling en een slechte klinische uitkomst.

Wilt u verder lezen?

Log in om verder te lezen.

Inloggen

Ik ben mijn wachtwoord vergeten

Alleen abonnees van het Pharmaceutisch Weekblad hebben volledige toegang tot pw.nl. Ga voor meer informatie: abonnement PW aanvragen.

Document acties

E-mail
Print

Vorige

Alertheid nodig op interactie tacrolimus en chlooramfenicol

Calcineurineremmers vormen de hoeksteen in de preventieve behandeling van rejectie na een niertransplantatie. Deze middelen worden gemetaboliseerd via CYP3A4, waardoor interacties een groot probleem kunnen vormen. Een beschrijving van een relevante interactie tussen tacrolimus en chlooramfenicol.

Volgende

‘Je schrikt als levensbepalende medicatie plots niet verkrijgbaar is’

Hypofysepatiënten trekken aan de bel. Ze willen meer aandacht voor hun zeldzame aandoening, de regelmatig terugkerende geneesmiddelentekorten en de in hun ogen onredelijke eigen bijbetalingen, die volgens recent onderzoek mogelijk oplopen tot 900 euro per jaar. “Sommige geneesmiddelen zijn levensbepalend, die moeten natuurlijk altijd beschikbaar zijn.”

Back to top