Patiënt bepaalt wie in zijn EPD mag

"Patiënt bepaalt wie in EPD mag
13-01-2011
Patiënten kunnen vanaf 1 april zelf bepalen welke zorgverleners toegang krijgen tot hun Elektronisch Patiëntendossier. Zelf kunnen zij alleen via de websites van deze zorgverleners bij hun gegevens."

Weer een fraai staaltje van over de schutting kieperen door de rijksoverheid.De patient kan gratis via de apotheek-website de eigen data inzien.

De KNMP kiepert rustig mee. De KNMP ziet alleen een logistiek probleem. Over de betaalbaarheid geen woord of valt dat onder de vrije prijzen per 2012?

En of PharmaPartners zit te wachten op 16.8 miljoen inloggende patiënten op hun servers is nog maar een vraag. De KNMP denkt vermoedelijk dat de apotheker de dossierhouder wordt. Niets is minder waar. De patiënt kan in het voorstel van de Minister inloggen bij iedere zorgaanbieder waar hij/zij is langsgeweest om te zien wat er daar allemaal over hem/haar is geschreven. De medicatie overdracht wordt zo door de patiënt gerealiseerd. Daar hoeven de apothekers zich niet meer druk over te maken. Voordeel is dan wel dat de patiënt ook inzage krijgt in de gemaakte kosten en de prijsverschillen tussen de verschillende apotheken. Dat poli-apotheken steeds 6.08 duurder per geneesmiddel duurder zijn zal zich bij een prijsbewuste patiënt vertalen in een zoektocht naar de goedkoopste apotheek en dat is de apotheek in zijn wijk. De Dienstapotheken kunnen een vloed van vragen verwachten: 1 codeine tablet om 23.45 moet dat 25 euro kosten? Een landelijk EPD met decentraal inloggen? Waar is dan het EPD nog voor nodig anders dan voor het centraal verzamelen van economische data? Daar is het EPD zoals Nederland dat wil doorvoeren in de eerste plaats voor bedoeld. Zie de Tweede Kamer verslagen en de toelichting van de Minister.

Antwoorden op kamervragen:

De leden van de VVD-fractie vragen of het schrappen van de uitzondering voor toegang voor zorgverzekeraars wanneer zij tevens zorgaanbieder zijn niet leidt tot onnodige bureaucratie en hoe voorkomen kan worden dat gegevens niet alsnog worden uitgewisseld tussen de twee verschillende juridische entiteiten.

Ingevolge de adviezen van het CBP en de Raad van State is de uitzondering in artikel 13ha geschrapt. Hierdoor is het voor alle zorgverzekeraars verboden om aan te sluiten op het LSP en gegevens te verwerken in het EPD of regionale patiëntendossier.

Als gevolg van dit verbod wordt de hiervoor beschreven vorm van verticale integratie – waarbij de zorgverzekeraar zelf zorg verleent aan zijn cliënten door middel van zorgverleners in eigen dienst - onmogelijk. Indien een zorgverzekeraar toch zorg zal willen verlenen, dienen de verzekeringspoot en de zorgaanbiederspoot twee aparte juridische entiteiten te zijn. Ook de vorm waarbij de zorgverzekeraar bestuurlijk en/of financieel deelneemt in de zorgaanbieder blijft mogelijk. Niet te ontkennen valt dat dit voor de verzekeraar extra handelingen vergt, maar daar kiest hij dan ook zelf voor.
10
Voor wat betreft de uitwisseling van gegevens tussen de twee verschillende juridische entiteiten moet het volgende opgemerkt worden. Alleen de juridische entiteit waar de zorgaanbieder in is ondergebracht mag aangesloten worden op het LSP en gegevens verwerken in het EPD. De juridische entiteit waar de verzekeraar in is ondergebracht mag nooit aansluiten op het LSP en geen gegevens verwerken in het EPD. Medewerkers van de zorgverzekeraar beschikken in die hoedanigheid niet over een UZI-pas waarmee ze toegang kunnen krijgen tot het LSP. Alleen medewerkers van de zorgaanbieder kunnen over een dergelijke pas beschikken als zij voldoen aan de voorwaarden. De UZI-pas kan alleen gebruikt worden binnen de instelling van de zorgaanbieder, aangezien de pas aan die instelling is gekoppeld.

===

Als kamerlid was Edith Schippers fel gekant tegen verticale integratie. In de antwoorden geeft zij nu aan verticale integratie toe te staan.

En hoelang blijven de chinese muren tussen zorgverzekeraars en hun eigendoms zorgaanbieders EPD dicht?

En wat heb je aan een EPD als het volgende speelt:
De Raad van State wijst erop dat de melding “onvolledig dossier” betrekking kan hebben op drie verschillende situaties:
1.
De situatie waarin de beroepsbeoefenaar de cliënt heeft geïnformeerd over de mogelijke gevolgen van de onvolledigheid van het EPD, en de cliënt vervolgens instemt met de vermelding “onvolledig dossier”.
2.
De situatie dat de cliënt bezwaar heeft tegen de vermelding van het feit dat er gegevens uit het dossier zijn verwijderd.
3.
De situatie waarbij de cliënt zelf zijn indexgegevens afschermt voor bepaalde (groepen) zorgaanbieders.
In de eerste situatie zou er weliswaar geen bezwaar bestaan tegen het opnemen van de melding “onvolledig dossier”, maar is er niettemin voor gekozen dit niet te doen. De reden hiervoor is deze. Als er onderscheid tussen deze verschillende situaties zou worden gemaakt, zou het er voor de zorgaanbieder niet duidelijker op worden welk dossier nu volledig is en welk dossier niet. Weliswaar weet hij in deze specifieke situatie dat het dossier niet volledig is, maar voor de dossiers waar dit niet bij vermeld is weet hij nog steeds niet of ze volledig zijn. Immers, die dossiers kunnen net zo goed onvolledig zijn, omdat de cliënt geweigerd heeft deze melding te laten opnemen, of omdat hij bewust bepaalde informatie heeft achtergehouden. Het opnemen van de melding “onvolledig dossier” voor de eerste situatie zou derhalve een vorm van schijnzekerheid kunnen opleveren met betrekking tot de overige situaties. Het is duidelijker voor de zorgaanbieder als hij ervan uit gaat dat het dossier altijd omissies kan bevatten en hij gehouden is zijn eigen onderzoeksplicht te allen tijde zorgvuldig uit te voeren.
Met betrekking tot de tweede situatie is ervoor gekozen om het belang van de patiënt die bepaalde gegevens uit zijn EPD heeft laten verwijderen te laten
6
prevaleren boven het belang van de opvragende zorgaanbieder om te weten of er al dan niet gegevens uit het dossier zijn verwijderd.
De derde situatie, waarbij de cliënt zelf zijn indexgegevens afschermt, is een fundamenteel andere dan de eerste twee. In die situatie is het immers niet zo dat het dossier onvolledig is, er worden geen gegevens uit het dossier verwijderd door de cliënt, maar de cliënt ontzegt een specifieke zorgaanbieder (of een bepaalde categorie zorgaanbieders) simpelweg de toegang tot zijn gegevens. De zorgaanbieder krijgt als hij probeert de gegevens op te vragen van deze cliënt, een melding dat er voor hem geen gegevens beschikbaar zijn.
Het feit dat een cliënt gegevens uit zijn dossier laat verwijderen hoeft niet van invloed te zijn op zijn behandeling, maar het kan wel. Als de patiënt ervoor kiest om deze informatie ook op geen enkele andere wijze te delen met zijn behandelaar en deze informatie wel van cruciaal belang is voor de betreffende behandeling, kan dit ertoe leiden dat de patiënt hier uiteindelijk schade door ondervindt. Iedere zorgaanbieder behoudt natuurlijk wel zijn eigen onderzoeksplicht, hij kan niet klakkeloos uitgaan van hetgeen is vermeld (of juist ontbreekt) in het EPD. Deze onderzoeksplicht verschilt van geval tot geval. Het betekent niet dat alle onderzoeken opnieuw over moeten worden gedaan, maar wel dat naarmate de juistheid van de informatie in het EPD van groter belang is voor de diagnose en de voorgenomen behandeling, en naarmate deze diagnose en behandeling sterker ingrijpen in het leven van de patiënt, de zorgaanbieder een grotere onderzoeksplicht heeft. De patiënt heeft echter ook de plicht de zorgaanbieder te informeren over zaken die van belang zijn. Toetsing door de rechter is de aangewezen weg om in deze individuele situaties te beoordelen of een zorgaanbieder verantwoordelijk gehouden kan worden voor dergelijke schade.

Gaan we allemaal naar de Rechter of doen we toch nog maar een onderzoek?

Wat te doen bij een bewustloze verzekerde? Een wilsonbekwame? De gewone verzekerde?

En wat gebeurt er met de meekomende economische gegevens?