Vaak bloedvergiftiging door besmetting intravasculaire lijnen

Hoe vindt besmetting plaats?

“In principe via de huid, maar hierbij spelen veel factoren mee. Meestal zijn patiënten drager van de bacterie, maar soms raken ze pas in het ziekenhuis besmet. Onzorgvuldige manipulatie van de lijn is een risico­factor. Verder is er meer risico naarmate de lijn langer is ingebracht.”

Hoe vaak komt deze besmetting voor?

“Ik schat dat gemiddeld per Nederlands ziekenhuis jaarlijks tien à twintig gevallen van bloedvergiftiging door S. aureus voorkomen. Zo’n 15% van deze mensen overlijdt hieraan. Uit mijn onderzoek blijkt dat wanneer een intravasculaire lijn gecontamineerd raakt met deze bacterie, bijna de helft van de patiënten een sepsis krijgt. Meestal hebben ze deze al op het moment dat de lijn er nog in zit. Maar ook als hij er al uit is, ontwikkelt één op de veertien patiënten alsnog een sepsis. Voor de groep die nog geen infectie heeft bij het verwijderen van de lijn hebben we gekeken in hoeverre de patiënten profylactisch behandeld zijn met antibiotica. In de patiëntengroep die profylaxe kreeg waren nauwelijks gevallen van sepsis. In de groep die geen profylaxe kreeg, bleek een op de zeven een bloedvergiftiging op te lopen.”

Profylaxe voorkomt dus veel leed?

“Inderdaad. Het is een makkelijke en goedkope interventie. Meestal wordt flucloxacilline gebruikt. Dit geeft zo’n 90% bescherming. Binnen 24 uur kan je eventuele bacteriën in het lab aantonen door een kweek te maken van de lijnen. Inmiddels heeft de Amerikaanse richtlijn voor lijninfecties, die we ook in Nederland gebruiken, deze aanbeveling overgenomen.”