Medicatiebeoordeling kan meer opleveren

Wat was de aanleiding?

“De opvatting onder apothekers is dat uitvoering van een medicatieanalyse en een daaruit volgende actie om de farmacotherapie te verbeteren tot een betere behandeling en betere patiënttevredenheid zal leiden. We wilden door middel van een systematisch review aantonen in hoeverre dit met data uit de internationale literatuur hard gemaakt kon worden.”

Wat hebt u onderzocht en gevonden?

“Uit onze analyse bleek dat er 83 studies in de Engelse en Nederlandse taal zijn gepubliceerd, waarin de apotheker samen met de huisarts de invloed van hun medicatieanalyse en opvolgende interventies op gezondheidsuitkomsten bij de patiënt heeft onderzocht. Slechts negen studies waren kwalitatief voldoende op de harde uitkomstmaten zoals: verminderd aantal ziekenhuisopnames of reductie in mortaliteit. Het merendeel van deze studies leverde overigens geen significante verschillen op met een controlegroep waarbij geen interventies werden uitgevoerd. Betrokkenheid van de patiënt is belangrijk voor langdurig resultaat.”

Wat betekenen deze resultaten?

“De belangrijkste conclusie uit ons onderzoek is dat het type medicatiebeoordeling gericht moet zijn op klinisch relevante uitkomsten. Dat kan alleen worden bereikt als toekomstig onderzoek gerandomiseerd plaatsvindt met een controlegroep die geen medicatiebeoordeling kreeg. Ook is het nodig dat het onderzoek zich richt op harde eindpunten zoals ziekenhuis(her)opnames en mortaliteit. Verder moet de patiënt uitdrukkelijk bij het proces worden betrokken, waardoor therapieontrouw minder bias geeft. Arts en apotheker samen en in overleg met de patiënt: dat is het recept voor de toekomst.”