Antibioticumkuur kan korter bij buikinfecties

Aan hun onderzoek deden 517 patiënten mee met infecties in de buik – zoals een dikkedarm-, blindedarm-, alvleesklier- of maagontsteking. Bij alle patiënten was de infectiebron verwijderd middels een ingreep, zoals resectie of drainage.

Patiënten in de interventiegroep kregen na de ingreep vier dagen lang antibiotica, onafhankelijk van de aanwezigheid van systemische ontstekingssymptomen. Patiënten in de controlegroep kregen antibiotica totdat ze geen ontstekingssymptomen meer hadden, met een minimum van twee en een maximum van tien dagen. De gemiddelde therapieduur was 4,0 dagen in de interventiegroep versus 8,0 dagen in de controlegroep (absoluut verschil -4,0 dagen; BI95 –4,7- –3,3; P<0,001).

Er was geen verschil in primaire uitkomst tussen de twee groepen. 56 van de 257 patiënten (21,8%) in de interventiegroep kreeg een infectie op de plaats van de ingreep, een nieuwe buikinfectie of overleed binnen dertig dagen, vergeleken met 58 van de 260 patiënten in de controlegroep (22,3%) (absoluut verschil –0,5 procentpunten; BI95 -7,0-8,0; P=0,92). Dit geeft volgens de onderzoekers aan dat een kuur van vier dagen even goed is als een kuur van acht dagen, wat scheelt in kosten en bijwerkingen.

R.P. Wenzel en M.D. Edmond geven in een commentaar op het artikel aan dat bij beide kuren meer dan 20% van de patiënten een slechte primaire uitkomst had en dat men zich kan afvragen of de antibioticakuren juist niet langer gegeven moeten worden. Volgens hen lijkt dit echter niet logisch, omdat er dan meer complicaties hadden moeten optreden in de groep patiënten die de korte kuur kreeg. Om het percentage in de toekomst te verlagen, kan gekeken worden of de infectiebron beter aangepakt kan worden of dat er een ander antibioticum gekozen moet worden.