Baat bij nivolumab bij longtumor type NSCLC

In hun gerandomiseerde, open label fase-III-studie deden 582 patiënten mee met uitgezaaide niet-kleincellige longtumoren. Deze patiënten hadden voordat de ziekte terugkeerde of zich uitbreidde al radiotherapie, een operatie en platina-bevattende chemotherapie ondergaan. 292 patiënten kregen elke twee weken 3 milligram per kilogram lichaamsgewicht nivolumab en 290 patiënten kregen elke drie weken 75 milligram per vierkante meter lichaamsoppervlak docetaxel. Docetaxel is de standaardtherapie voor patiënten met NSCLC die hiervoor al eerder zijn behandeld.

De overall overleving met nivolumab was 12,2 maanden (BI95 9,7-15,0) versus 9,4 maanden (BI95 8,1-10,7) met docetaxel (HR 0,73 BI96 0,59-0,89, p=0,002). Na een jaar was de overall overlevingsratio 51% met nivolumab (BI95 45-56) versus 39% met docetaxel (BI95 33-45) en na achttien maanden was deze nog 39% met nivolumab (BI95 34-45) versus 23% met doxetaxel (BI95 19-28).

Hoewel de progressievrije overleving door nivolumab niet significant verschillende met docetaxel (2,3 versus 4,2 maanden) was het percentage patiënten dat na een jaar progressievrij was wel hoger met nivolumab dan met docetaxel (19% versus 8%).

In de nivolumabgroep ondervond 69% van de patiënten een aan de behandeling gerelateerde bijwerking. Dit aandeel was 88% voor patiënten in de docetaxelgroep. Moeheid, misselijkheid, verminderde eetlust en asthenie werden het meest genoemd in de nivolumabgroep en neutropenie, moeheid, misselijkheid en alopecia in de docetaxelgroep. Klasse III- en IV-bijwerkingen traden op bij 10% van de patiënten die nivolumab en bij 54% van de patiënten die docetaxel kregen.