Tripeltherapie: minder exacerbaties COPD

Voor het gecombineerd gebruik van twee langwerkende luchtwegverwijders (LABA + LAMA) bij COPD is nog weinig klinisch bewijs. Volgens de NHG-Standaard COPD (2015) kan deze combinatie wel worden geprobeerd wanneer de behandeldoelen niet worden behaald. Daarnaast is een inhalatiecorticosteroïde (ICS) geïndiceerd bij twee of meer ernstige exacerbaties per jaar.

In een grote klinische studie, gesponsord door Chiesi, werd een dosisaerosol met formoterol (6 µg), beclometason (100 µg) en glycopyrronium (12,5 µg) vergeleken met de combinatie formoterol + beclometason [Lancet 2016;388:963-973]. 1368 patiënten met een FEV1 <50% en minimaal één matige tot ernstige exacerbatie in het afgelopen jaar werden na een aanvankelijke behandeling met formoterol + beclometason gedurende twee weken gerandomiseerd naar tweemaal daags twee inhalaties van de tripeltherapie of duale therapie in één inhalator.

Na 26 weken was in de groep met tripeltherapie de FEV1 gemeten vóór toediening afgenomen met 81 ml (BI95 52-109; p<0,001; statistisch significant, maar niet klinisch relevant volgens noot 36 van de NHG-Standaard) en twee uur na toediening met 117 ml (BI95 86-147; p<0,001; klinisch relevant). De jaarlijkse frequentie van matige tot ernstige exacerbaties was 0,41 voor de tripeltherapie en 0,53 voor de duale therapie (relatief risico 0,77; BI95 0,65-0,92; p=0,005; klinisch relevant).

Het aantal bijwerkingen verschilde niet tussen de beide groepen. In de tripeltherapiegroep kreeg één patiënt atriumfibrilleren, een ernstige therapiegerelateerde bijwerking.

Een deel van de patiënten in deze studie zou bij behandeling volgens de NHG-Standaard niet in aanmerking zijn gekomen voor een ICS. Dit maakt het lastig de resultaten te extrapoleren naar de Nederlandse situatie.