Geef ouderen met AF vaker anticoagulantia

Ter voorkoming van trombo-embolie bij AF bevelen richtlijnen een behandeling aan met OAC’s of géén antitrombotische therapie. Iedere AF-patiënt ouder dan 75 jaar hoort op grond van zijn risicoscore een OAC te krijgen, maar de helft krijgt ze niet. Dat zou eraan kunnen liggen dat ze in plaats daarvan TAR’s gebruiken, die echter het risico op trombo-embolie onvoldoende verlagen. TAR’s zijn wel op hun plaats bij atherosclerotische aandoeningen.

Averlant et al. gingen het na in de dossiers van de geriatrische afdeling van het Centre Hospitalier Régional Universitaire, een algemeen ziekenhuis met 222 bedden te Lille (Frankrijk). Uit 72.090 ziekenhuisopnamen in de periode 2009-2013 selecteerden zij 2034 opnamen van patiënten van 75 jaar en ouder met niet-valvulair AF, die dus in aanmerking kwamen voor OAC’s. Bij 25,9% was een atherosclerotische aandoening in het spel.

Bij 719 opnamen vonden ze OAC-monotherapie (35,3%; acenocoumarol, apixaban, dabigatran, fluindion, rivaroxaban, warfarine), bij 692 TAR-monotherapie (34,0%; acetylsalicylzuur, clopidogrel, prasugrel, ticagrelor, ticlopidine), bij 125 beide soorten (6,1%) en bij 498 geen van beide (24,5%). Bij 58,5% van de opnamen ontbrak dus het verwachte OAC-gebruik. Onder 692 opnamen waarbij TAR-monotherapie werd voorgeschreven, waren er 232 (33,5%) met atherosclerose, wat doet vermoeden dat de andere 460 TAR-recepten verband hielden met AF.

Uit multivariabele analyse bleek dat prescriptie van TAR’s was geassocieerd met een verhoogde kans op onvoldoende OAC-gebruik (odds ratio [OR] 6,85; 95%-BI 5,50-8,58). Dit was onafhankelijk van eventuele atherosclerose (OR 0,78; 95%-BI 0,60-1,01). Er was geen verband tussen atherosclerose en ontbreken van OAC (OR 1,02; 95%-BI 0,86-1,21). [Drugs Aging. 2017 Jul 12. online.]