Laag D en K stuwen samen bloeddruk op

Van Ballegooijen et al. gingen dit na bij 1002 proefpersonen uit de Longitudinal Aging Study Amsterdam die bij inclusie in het onderzoek (2002-2003) 55-65 jaar oud waren. Van 402 deelnemers bleken voldoende gegevens voorhanden om ze op te nemen in de uiteindelijke analyse (2011-2012). Van de 231 die bij inclusie geen hypertensie hadden, ontwikkelden 143 (62%) die alsnog tijdens de studieperiode.

De vitaminespiegels werden uitgesplitst in twee bij twee categorieën, met als afkappunt 50 nmol/L voor 25-hydroxyvitamine D en 323 pmol/L voor gedefosforyleerd onge-carboxyleerd matrix-gammacarboxy-glutamaat (dp-ucMGP; een hoge waarde geeft een lage K-status aan). De groep waar beide spiegels als laag waren geclassificeerd, omvatte 75 personen (19%). Bij hen waren body mass index (BMI), tailleomvang en parathyroïdhormoonspiegels relatief hoog. Bij deze groep was in de looptijd van de studie de systolische bloeddruk toegenomen met 7,4 ± 17,3 mmHg en de diastolische met 2,5 ± 9,7 mmHg.

De combinatie van lage D-status en lage K-status ging gepaard met 4,8 mmHg (BI95 0,1-9,5) toename in systolische bloeddruk en 3,1 mmHg (BI95 0,5-5,7) toename in diastolische bloeddruk. De P-waarde voor een interactie tussen beide vitaminen is 0,013 voor de systolische druk en 0,068 voor de diastolische druk.

Er is geen significant effect gevonden op het intreden van hypertensie, maar de trend loopt parallel: in de groep met lage D-status zowel als lage K-status was de hazard ratio 1,62 (BI95 0,96-2,73).

Van degenen die niet in de uiteindelijke analyse werden opgenomen, kon worden vastgesteld dat de BMI hoger was, de vitamine D-spiegel lager, de vitamine K-spiegel lager en de nierfunctie slechter dan bij de niet-uitvallers, en dat ze meer medicatie gebruikten. [Hypertension. 2017 Apr 10; online]