Prednisolon werkzamer, doxycycline veiliger

In een non-inferiority-opzet vergeleken zij doxycycline en oraal prednisolon, waarbij ze 25% minder effectiviteit van doxycycline aanvaardden (37% beschouwden ze als limiet) mits het 20% minder ernstige bijwerkingen zou veroorzaken.

Tussen maart 2009 en oktober 2013 zijn in 54 Britse en 7 Duitse dermatologische centra 132 volwassen patiënten (77,7 ± 9,7 jaar oud) behandeld met doxycycline (200 mg/dag) en 121 met prednisolon (0,5 mg/kg/dag). Bij aanvang hadden 173 van deze 253 patiënten (68%) matig tot ernstig bulleus pemphigoïd (10 of meer blaren). Bij 83 van 112 doxycyclinegebruikers (74%) was na zes weken het aantal blaren afgenomen tot drie of minder, tegen 92 van 101 prednisolongebruikers (91%). Met een (gecorrigeerd) verschil van 18,6% (90%-betrouwbaarheidsinterval [BI90] 11,1-26,1) achten de onderzoekers de inferioriteit van doxycycline aanvaardbaar, want de bovengrens van het BI90 ligt beneden de vooraf vastgelegde limiet van 37%.

Na 52 weken waren in de doxycyclinegroep bij 22 van 121 patiënten (18%) ernstige, levensbedreigende of fatale uitkomsten (graad 3-5) opgetreden, tegen 41 van 113 patiënten (36%) in de prednisolongroep. Dit verschil (gecorrigeerd 19,0%; BI95 7,9-30,1; P = 0,001) is duidelijk in het voordeel van doxycycline.

In een begeleidend commentaar plaatsen Grantham et al. [Lancet. 2017 Mar 6; online] wat vraagtekens bij de statistische opzet van het onderzoek, maar zij zien wel perspectief in een suggestie van Williams et al. om bulleus pemphigoïd in eerste instantie te behandelen met oraal prednisolon en daarna doxycycline in te zetten als onderhoudstherapie.