IC-medicatie veiliger bij lagere kosten

De medicatiereconciliatie door een apotheker bij opname en bij ontslag werd ingevoerd in een periode van twee weken. De vergelijking betrof 266 patiënten die waren opgenomen in de 14 weken voor de invoering en 212 bij wie de medicatiereconciliatie werd toegepast in de 14 weken na de invoering. Bij ontslag vanaf de ICU omvatten deze groepen nog 203 respectievelijk 177 patiënten.

Het medicatiegebruik voor opname werd geconstrueerd uit zes maanden medicatiehistorie van de openbare apotheek, eventuele ziekenhuis-dossiers en een gesprek met (een vertegenwoordiger van) de patiënt. Dit lukte bij 87,3%. De ontslagmedicatie werd vastgesteld in overleg tussen apotheker en intensivist. Dit lukte bij slechts 70,1%, vooral omdat de arts niet altijd tijdig kon worden bereikt.

Als medicatieoverdrachtsfout werd beschouwd elke onbedoelde afwijking van deze lijsten binnen 24 uur na het vaststellen ervan. Verder werden potential adverse drug events (pADE’s) benoemd met scores van 0 (onwaarschijnlijk), 0,01 (zeer kleine kans), 0,1 (kleine kans), 0,4 (matige kans) en 0,6 (grote kans).

Zonder medicatiereconciliatie werd bij 45,1% van de patiënten minstens één medicatieoverdrachtsfout vastgesteld bij de opname; na de invoering van de reconciliatie gebeurde dit bij 14,6% (gecorrigeerde odds ratio [aOR] 0,18; 95%-BI 0,11-0,30). Bij ontslag kwamen zulke fouten voor bij 73,9% voor de invoering en 41,2% erna (aOR 0,24; 95%-BI 0,15-0,37). Het aandeel patiënten met gesommeerde pADE ≥ 0,01 bij opname nam af van 34,8% naar 8,0% (aOR 0,13; 95%-BI 0,07-0,24); bij ontslag waren deze cijfers 69,5% en 36,2% (aOR 0,26; 95%-BI 0,17-0,40). Deze afname in pADE ging gepaard met een netto kostenbesparing van € 103 per patiënt. [Ann Intensive Care. 2018;8(1):19.]