Helft verzekerden wil zorgadvies van zorgverzekeraar
Een deel van de verzekerden ziet daarentegen geen rol weggelegd voor zorgverzekeraars in het geven van zorgadvies. Ongeveer een derde zou de zorgverzekeraar (waarschijnlijk) niet zelf benaderen en iets minder dan de helft vindt een proactieve houding niet prettig. Verder gaven deelnemers aan weinig vertrouwen te hebben in de deskundigheid en onpartijdigheid van zorgverzekeraars.
Wel lijkt er behoefte te zijn aan een onafhankelijk platform waar verzekerden informatie kunnen vinden over de beste zorgaanbieders voor een bepaalde behandeling.
Dat een deel van de verzekerden wel en een deel geen rol voor de zorgverzekeraar ziet bij het geven van zorgadvies, maakt het lastig voor zorgverzekeraars om deze rol op te pakken, concluderen de onderzoekers in hun rapport ‘De zorgverzekeraar als adviseur’, dat inmiddels is aangeboden aan de Tweede Kamer.
Het Nivel heeft met subsidie van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) onderzocht wat de rol van de zorgverzekeraar is als zorgadviseur: wat doen zorgverzekeraars op dit moment om hun verzekerden te adviseren en wat zouden zij aanvullend kunnen, mogen en willen doen. Hierbij gaat het om zorg die binnen de Zorgverzekeringswet (Zwv) valt.
Uitbreiding adviesrol
Zorgverzekeraars bieden meerdere vormen van zorgadvies aan en verstrekken dit momenteel vooral reactief, namelijk door het beantwoorden van vragen van verzekerden. Een aantal zorgverzekeraars zou deze adviesrol graag willen uitbreiden, aldus de onderzoekers, door verzekerden op een proactieve manier te benaderen.
Het gaat daarbij om verschillende vormen van zorgadvies, zoals advies over de meest geschikte zorgaanbieder, advies en begeleiding bij het regelen van zorg en wijkverpleging en wachtlijstbemiddeling.
De wetgeving biedt ruimte om proactief advies te geven wanneer verzekerden hier zelf vooraf een persoonlijke toestemmingsverklaring voor tekenen.
Polisadvies
Om de adviesrol van zorgverzekeraars verder uit te kunnen breiden, adviseren de onderzoekers duidelijker te communiceren dat zorgverzekeraars kunnen fungeren als extra informatiebron, naast bijvoorbeeld het inhoudelijk advies van een huisarts of specialist. Verder zou een vervolgonderzoek inzicht kunnen geven in het draagvlak voor het tekenen van een persoonlijke toestemmingsverklaring.
Ook kunnen zorgverzekeraars onderzoeken hoe ze betere kwaliteitsinformatie over zorgaanbieders kunnen verkrijgen, en wat er nodig is om een eventuele uitbreiding van de zorgadviesrol te bekostigen.
Volgens de onderzoekers lijkt het echter verstandig behoedzaam te zijn met het proactief verstrekken van zorgadvies, aangezien het vertrouwen van verzekerden in zorgverzekeraars laag is. Proactief polisadvies zou een goede eerste stap kunnen zijn.
Voor het onderzoek heeft het Nivel gebruikgemaakt van onder andere interviews met zorgverzekeraars, de Autoriteit Persoonsgegevens (AP), Zorgverzekeraars Nederland, en een vragenlijstonderzoek onder leden van het Nivel Consumentenpanel Gezondheidszorg en een Burgerplatform.