NHG: pepermuntolie in te zetten bij prikkelbaredarmsyndroom

Pepermuntolie kan verlichting bieden bij mensen met PDS die met name last hebben van buikklachten. Het positieve effect op buikpijn is volgens de werkgroep klein. Maar omdat het risico op bijwerkingen eveneens klein is, heeft het NHG ervoor gekozen de behandeling, eventueel als proef, te adviseren bij patiënten met PDS bij wie buikpijn op de voorgrond staat.

Geadviseerd wordt het middel als maagsapresistente capsules (MSR) te nemen. Bij deze vorm vindt de afgifte pas in het distale deel van de dunne darm plaats. Dit geeft een lager risico op irritatie van de maag en slokdarm en daarom minder maagzuur- en refluxklachten. Om de kans op bijwerkingen verder te verkleinen adviseert het NHG pepermuntolie als MSR in te nemen op een nuchtere maag, dertig minuten voor het eten en met een groot glas koud water. Het effect van de behandeling wordt na acht weken geëvalueerd.

In de vorige versie van de standaard uit 2012 hadden bij PDS met aanzienlijke pijnklachten mebeverine en scopolaminebutyl een bescheiden plek, aangezien er weinig of geen bewijs was voor de werkzaamheid. In de nieuwe standaard worden om dezelfde reden deze middelen helemaal niet meer geadviseerd. Verder kunnen patiënten met pijnklachten paracetamol gebruiken. Dit advies is ongewijzigd gebleven.

PDS-types
Van PDS zijn, afhankelijk van het type klachten, grofweg drie vormen te onderscheiden. Bij klachten die ontstaan door te langzaam werkende darmen is sprake van PDS met vooral obstipatie (PDS-C). Als de darmen te snel werken en hierdoor klachten ontstaan wordt gesproken van PDS met diarree op de voorgrond (PDS-D). Verder bestaat er een mengvorm van PDS (PDS-M) waarbij afwisselend diarree en obstipatie op de voorgrond staan.