Meer gewichtsverlies met combinatie medicatie en GLI
Bij mensen met diabetes type 2 zijn volgens de richtlijn GLP-1-agonisten te overwegen, zoals liraglutide en semaglutide. Ook kunnen artsen semaglutide, liraglutide, naltrexon/bupropion en orlistat toevoegen aan GLI bij mensen met ernstig overgewicht (BMI ≥27 kg/m2).
Deze personen moeten daarnaast een vergrote buikomvang hebben; bij mannen gaat dit om 102 cm of meer en bij vrouwen 88 cm of meer. Ook als sprake is van ernstig overgewicht in combinatie met gewichtsgerelateerde comorbiditeiten kan medicatie worden ingezet. Dit is bijvoorbeeld het geval bij cardiometabole, luchtweg-, urogenitale-, gastro-intestinale- of psychische aandoeningen, artrose, fertiliteitsproblemen of bepaalde vormen van kanker.
Orlistat lijkt van de aanbevolen middelen het minst effectief. Het geeft gemiddeld een gewichtsverlies van 2,5 kg ten opzichte van placebo. Het gemiddelde gewichtsverlies is 12 kg met de inzet van semaglutide (2,4 mg) en 5 kg bij gebruik van liraglutide (3 mg) of naltrexon/bupropion.
Toch is het volgens de richtlijn lastig vast te stellen welk middel het meest effectief is. Goed vergelijkend onderzoek ontbreekt. Bovendien is onduidelijk wie het meest gebaat zijn bij medicatie, wat het beste moment is om hiermee te starten, of de behandeling kosteneffectief is en wat de langetermijneffecten zijn.
Staken
De richtlijn adviseert de behandeling met liraglutide, naltrexon/bupropion of orlistat te staken als het gewichtsverlies minder dan 5% is na twaalf weken gebruik van de maximaal verdraagbare dosis. Indien wel duidelijke verbeteringen optreden in de lichaamssamenstelling (afname vetmassa en toename spiermassa) en comorbiditeiten kan de proefperiode eventueel worden verlengd met enkele maanden.
Ook wordt gewezen op het belang van een medicatiebeoordeling om na te gaan of geneesmiddelen worden gebruikt waarbij gewichtsverhogende bijwerkingen kunnen optreden. Daarvoor is een tabel opgesteld met de meest voorkomende potentieel gewichtsverhogende medicijnen.