NHG: overweeg niet-sederende antihistaminica bij anafylaxie

Bij een anafylactische reactie moet eerst adrenaline intramusculair worden toegediend. Als de reactie gepaard gaat met klachten als jeuk, urticaria en angio-oedeem kan de huisarts volgens het NHG daarnaast een behandeling overwegen met niet-sederende antihistaminica, zoals levocetirizine en desloratadine. Dit is in lijn met de NHG-Behandelrichtlijn Urticaria en angio-oedeem.

Het NHG geeft de voorkeur aan deze tweede-generatie-antihistaminica omdat ze minder bijwerkingen, zoals slaperigheid, geven in vergelijking met antihistaminica van de eerste generatie. Clemastine en andere eerste-generatie-antihistaminica worden daarom geheel ontraden.

Ook raadt de richtlijnenwerkgroep systemische corticosteroïden bij patiënten met een anafylactische reactie in de huisartsenpraktijk niet aan. Het effect van deze middelen treedt op na enkele uren, terwijl de huisarts betrokken is bij de acute fase van anafylaxie. In het ziekenhuis worden ze in sommige gevallen wel gegeven.

Levensbedreigend

Anafylaxie is een potentieel levensbedreigende, gegeneraliseerde of systemische reactie op een exogene stimulus. Meestal is het IgE-gemedieerd. De meest voorkomende oorzaken zijn voedsel zoals noten, pinda’s en schaal- of schelpdieren, insectenbeten, zoals een wespen- of bijensteek, en geneesmiddelen, waaronder antibiotica en NSAID’s.

Symptomen zijn bloeddrukdaling, bronchospasme, larynxoedeem, krampende buikpijn en braken. In het begin kan anafylaxie te merkten zijn aan urticaria en angio-oedeem.