Georgette Hage-Noël overleden

Georgette Hage-Noël, op 17 juni 1921 geboren in Roermond, studeerde farmacie in Utrecht en Leiden. In Londen werd ze beëdigd als eerste luitenant van het Vrouwenkorps KNIL en in 1945 reisde ze met haar man Co Hage (die later plastisch chirurg werd) naar voormalig Nederlands-Indië.

In Nieuw-Guinea was ze hoofd medical supplies en richtte ze een ziekenhuisapotheek en diverse poliklinieken in, en in Batavia (het tegenwoordige Jakarta) werkte ze op het laboratorium van enkele farmaceutische bedrijven. In 1950 keerde ze met haar man terug naar Nederland en werkte ze vervolgens in diverse openbare apotheken tot ze in 1986 met pensioen ging.

Lid van het KNMP-hoofdbestuur werd ze in 1978. Daarnaast was ze voorzitter van diverse gremia, congressen en commissies, zoals de commissie Pharmacie en Euthanasie, gaf ze lezingen en was ze betrokken bij de oprichting van Pharmacie en Ontwikkelingssamenwerking (P&O) en de Nederlandse Organisatie voor Vrouwelijke Apothekers (NOVA). Artikelen van haar hand doken met grote regelmaat op in het Pharmaceutisch Weekblad en andere medische periodieken.

Al in 1981 schreef Hage-Noël in het Pharmaceutisch Weekblad over de rol van apothekers bij euthanasie en de noodzakelijke samenwerking met huisartsen "om tot een eensluidende handelswijze te geraken. De apotheker zal zich moeten bezinnen op antwoorden die een vraagstuk als euthanasie met zich meebrengt."