Geen Aruba maar thuis in Drenthe

Ze had op Aruba moeten zitten, maar zit thuis in Drenthe. Eind maart zou ziekenhuisapotheker Corinne Zondag naar de hoofdstad van het Caribische eiland, Oranjestad, vliegen om in het plaatselijk ziekenhuis te gaan werken, maar het coronavirus gooide roet in het eten. “Ik zocht een nieuwe baan, niet per se in het buitenland, maar kreeg een aanbod uit Aruba dat ik wel zag zitten.”

Ze zou in eerste instantie voor vier weken gaan om te kijken of het beviel. “Maar zelfs dat ging dus niet door”, zegt Zondag, die er onmiddellijk aan toevoegt absoluut niet jammerend te willen overkomen. “Wat ik wel moeilijk vind is dat ik middenin een grote crisis thuiszit, niet in de running ben, terwijl ik mijn expertise graag wil inzetten.”

Toen duidelijk was dat haar reis naar Aruba niet zou doorgaan heeft ze ziekenhuizen in Noordoost-Nederland gebeld en haar diensten aangeboden. Ze reageerden allemaal met: “Wat ontzettend attent, we houden je in ons achterhoofd, maar op dit moment hebben we geen extra hulp nodig.” Even overwoog ze nog ook elders in het land te informeren, zoals in Brabant waar de coronacrisis op dat moment het hevigst was, maar daar zag ze om logistieke redenen van af. “Ik heb me wel gemeld bij het RIVM en Rode Kruis, maar ook daar was niet onmiddellijk werk voor mij.”

NOODHULP

Dat Zondag contact opnam met het Rode Kruis had te maken met haar ervaring met noodhulp in Namibië, waar ze als apotheker verantwoordelijk was voor het medicatiedeel van een hiv/aids-programma, in een gebied dat jaarlijks overstroomt. “Ik hoorde dat Rode Kruis-vrijwilligers betrokken zijn bij de zorghotels voor coronapatiënten en denk daar zinvol werk te kunnen doen. Ik ben nu oproepkracht in Noordoost-Nederland.”

Zolang Corinne Zondag geen vaste nieuwe baan heeft wil ze zich gedurende de coronacrisis daar waar nodig blijven inzetten, ook voor collega’s. “De mensen in de zorg verzetten op dit moment enorm veel werk, wat voor een langdurige emotionele belasting kan zorgen. Ik heb daarom mijn hulp aangeboden aan de supportteams die zorgverleners psychisch bijstaan.”