Columns
AI: geen grapje
Ondanks alle voordelen is het niet allemaal rozengeur en maneschijn.
Laatst stond ik in de apotheek, oog in oog met een glimmende nieuwe assistent: AI. Nou, ik kan je vertellen, die neemt zijn werk bloedserieus. Terwijl ik nog op zoek was naar de juiste la voor de diclofenac, had AI al drie patiënten geholpen, hun recepten geanalyseerd en een kopje koffie gezet.
Wet overtreden
Ik voel wel wat voor een rol als ‘samenwerkende voorschrijver’.
Vandaag was ik aanwezig bij een van de districtsledenbijeenkomsten van de KNMP. Het was een inspirerende sessie waarin passende zorg in tijden van schaarste centraal stond. Een van mijn eyeopeners was dat we als apothekers dagelijks de wet overtreden.
Maatschappelijke stage
‘Goed idee voor onze volksvertegenwoordigers.’
De beoogde coalitie wil de maatschappelijke dienstplicht afschaffen, hoorde ik. Hoewel ik niet wist dat deze ooit ingevoerd was (NB: het is vrijwillig, dus niet veel ‘plicht’ aan), lijkt het me een uiterst goed idee om dit juist verplicht in te voeren voor onze gekozen volksvertegenwoordigers. Een bepaalde periode actief zijn in verschillende maatschappelijke sectoren, voordat ze plaats mogen nemen in de Eerste of Tweede Kamer en over deze sectoren mogen beslissen. Met voor woordvoerders zorg uiteraard een stage in een ziekenhuis.
Pretpillen
Ik zie ook geen enkele aflevering -afil in zijn historie.
“Dag mevrouw, ik kom voor die blauwe pretpilletjes.” Ik vraag de heer zijn geboortedatum en moet tot mijn ongemak concluderen dat er niets klaarstaat. Ik beken, ik vind alles rondom erectiestoornissen en geslachtsdelen ongemakkelijk. Ik kan er niets aan doen, preuts aangelegd denk ik. Gelukkig kan ik niet zichtbaar blozen, maar ik voel mijn oren al een beetje warmer worden. “Sorry meneer, er staat niets klaar en ik heb ook geen herhaalrecept.”
Ondergesneeuwd
De apotheker verdient een plek op het podium.
In het rijkgeschakeerde theater van de gezondheidszorg, waar de schijnwerpers vaak gericht zijn op artsen, vinden we de apotheker soms in de coulissen, onzichtbaar doch onontbeerlijk. Talloze voorbeelden komen in mij op waaruit het eerdergenoemde blijkt. Het D66-wetsvoorstel Voltooid Leven illustreert scherp hoe onze rol kan vervagen tot een voetnoot in het bredere gezondheidszorgdebat. De rol van de apotheker werd gereduceerd tot louter geneesmiddelenleverancier.
Privacy
Het viel me op hoe goed ik elk ander gesprek aan de balie kon horen.
Toen ik recent als patiënt in de wachtruimte van de apotheek stond, ging het begrip privacy door mijn hoofd. Terwijl de apotheker bezig was met een inhalatie-instructie, viel het me op hoe goed ik het gesprek en elk ander gesprek aan de balie kon horen. Ook al wilde ik dit negeren en ieders privacy respecteren, de gesprekken trokken toch de aandacht.
MediMama
In de app staan bijna tweehonderd verschillende middelen.
Onlangs kreeg ik heerlijk nieuws van mijn dochter. Ik heb al twee prachtige kleinzoons. Ik vermoedde dat het daarbij zou blijven, maar dit jaar word ik – als de zwangerschap goed verloopt – voor de derde keer oma. Ze wilde het eigenlijk nog niet vertellen, maar was zo misselijk dat ze hulp nodig had. Begrijpelijk als je al twee drukke handenbinders hebt rondlopen. De misselijkheid was behoorlijk heftig, dus was ze op zoek naar wat je veilig kunt gebruiken tijdens de zwangerschap. En dan belt ze haar moeder …
Helemaal on fleek
Straattaal.
Ik heb reclames altijd een intrigerend medium gevonden. Stiekem hebben ze ook een grote invloed op ons dagelijks leven. Want wie is er niet groot mee geworden of heeft er zelfs vleugels van gekregen? Ook onze overheid beheerst de kunst om zo met het volk te communiceren: ‘Leuker kunnen we het niet maken - wel makkelijker’ is een goed voorbeeld.
Zorginfarct
Veel onbegrip en verbazing over hoe het zo ver heeft kunnen komen.
Als je de analisten moet geloven zit het zorginfarct er echt aan te komen; niet ver weg, maar zelfs al over vijf of tien jaar. Niet alleen de betaalbaarheid, maar ook de beschikbaarheid van zorg is een dreigend probleem. Over beschikbaarheid van zorg kunnen wij apothekers nu al meepraten.
#Mood
Na een moeizaam consult gingen we onvoldaan uit elkaar.
Hoe voelt u zich na een paar nachten niet goed slapen? Door stress, kinderen, ziekte, dienst? Sommige mensen (op wie ik jaloers ben) functioneren prima op vier uur slaap in een nacht. Helaas ben ik niet een van die mensen en ben ik na enkele van deze nachten niet op mijn aller gezelligst.
Hiring
Het werk is afwisselend, uitdagend en het verbindt.
Ik had geen inspiratie voor deze column. Ja, ik zou kunnen schrijven over de geneesmiddeltekorten, maar daar wilde ik het juist niét over hebben. Dus ik deed een oproep op LinkedIn, ik vroeg om positieve inspiratie. Het liep storm, allemaal leuke anekdotes uit de apotheek. NOT.
Vaccinatiegraad
Als apotheker sta ik in de frontlinie van deze strijd.
Het hartverscheurende nieuws omtrent het overlijden van vier baby’s aan kinkhoest binnen een tijdsbestek van slechts zes weken is een klap in het gezicht van ons collectief geweten. Deze tragische gebeurtenissen werpen een donkere schaduw over de afnemende vaccinatiebereidheid in Nederland. Als apotheker sta ik in de frontlinie van deze strijd, niet slechts om medicijnen te verstrekken, maar ook om te waken over de volksgezondheid.
Zonde?
Apothekers kunnen hun kennis op allerlei manieren benutten.
“Vind je dat niet zonde van je opleiding?”, is de vraag die mij wel eens werd gesteld toen ik de apotheek verliet voor de farmaceutische industrie. Een wonderlijke vraag. Was het zonde van de opgedane kennis; zonde van de investering die de maatschappij had gedaan in de opleiding; of zonde om als zorgverlener te zijn opgeleid, maar dat niet te blijven?
Appèl: meld!
Slechts één melding per jaar op vier apotheken.
Een column is er eigenlijk niet voor bedoeld, maar ik grijp toch maar een keer mijn kans om een appèl te doen op u als apotheker. Want daar heb ik best wel een goede reden voor.
Noodzaak
Gelukkig was het bij moeheid gebleven.
“Zullen we weer even gezellig doen?” Onderweg naar de astma-poli had mijn puberende zoon er duidelijk geen zin in. “Voor mij hoeft het anders niet”, gromde hij vanaf de autostoel naast me.
Geraakt
Ook ik werd van binnen emotioneel.
Al enige tijd ben ik columnist voor het PW. Zo schreef ik ooit over het opbouwen van een relatie met onze patiënten in een tijd waarin het normaal is om eens in de zoveel jaar van baan te wisselen.
Baanbrekend
Gelukkig hebben we nu iets revolutionairs gekregen in ons systeem.
Collega’s in de eerste lijn, hoe doet u dat toch? Zorg verlenen zonder inzage in het patiëntendossier?
Zuur
Verwarrend wel, voor die oude mensjes.
Alendroninezuur was niet leverbaar. Niet levensbedreigend, hoewel ik het ook weer niet wil bagatelliseren want blijkbaar sterft één op de vijf vitale ouderen binnen een jaar na een heupbreuk.
Efficiëntie
Ook de moderne patiënt schreeuwt om een digitale zorgervaring.
Digitalisering is grenzeloos en uitgerekend ík, met de voeten stevig in de digitale modder van de gezondheidszorg, trek aan de bel. Is dat ironisch? Zonder meer. Ik zie de dreiging van een zorgsector die zijn medemenselijkheid verliest aan de mechanische greep van efficiëntie.
Real world
Randomized clinical trials vormen de start van een leercurve.
In Nederland hebben we evidence based medicine hoog in het vaandel staan. Met de strikte eisen waaraan placebogecontroleerde, gerandomiseerde klinische studies moeten voldoen, kunnen deze studies de hoogste mate van wetenschappelijke bewijsvoering leveren voor de toepassing van innovatieve geneesmiddelen.