Zuurstof
Ieder mens heeft zuurstof nodig. Zuurstof om te kunnen ademen, om te kunnen leven. Zo heeft een ieder van ons in zijn professie ook zuurstof nodig om zijn vak te kunnen uitoefenen. Zuurstof in de figuurlijke betekenis van ruimte, en daarmee ook professionele autonomie.
Ruimte krijgen is één kant van medaille. Om ruimte te krijgen moet je gek genoeg op de eerste plaats wel ruimte – vertrouwen – verdienen. Het lijkt tegenstrijdig: om iets te krijgen moet je het eerst verdienen. In de praktijk gaat deze regel altijd op. Eerst jezelf waarmaken, je laten zien, je bewijzen, zichtbaar zijn en op je resultaten afgerekend willen worden. Daarna kan je pas oogsten, ruimte krijgen, professioneel autonoom handelen, ademen, leven van een mooi vak als de ziekenhuisfarmacie.
Als ziekenhuisapothekers zijn we verantwoordelijk voor de medische gassen in het ziekenhuis. Een verantwoordelijkheid die onze rol als spin in het web van alle processen in een professionele omgeving als een ziekenhuis weer eens extra benadrukt. Een rol en een verantwoordelijkheid die wederzijdse afhankelijkheid vraagt en vereist!
Alleen kan je deze taak niet uitvoeren. It takes two – and more – to tango! Het vak van ziekenhuisapotheker is en blijft boeiend. Zichtbaar actief, ook voor de zuurstofvoorziening in het ziekenhuis.
De veiligheid van Medische Gassen heeft lange tijd in niemandsland gelezen. Als zuurstofleverende apotheker vond ik nooit gehoor bij de IGZ. Mijnerzijds een reactie in het PW, 2005.
--
Lachgas, Nederlands nee tegen Europa
Ingevolge een Europese richtlijn dient lachgas als geneesmiddel
te worden geregistreerd. [Pharm Weekbl. 2005;674-7]. Ondanks
de parlementaire storm (Securitel-affaire) inzake het niet implementeren
van Europese wetgeving, die de toenmalige minister
van Justitie Sorgdrager bijna haar politieke kop kostte, loopt de
Nederlandse overheid nog steeds niet warm voor het juridische
Europa. Lachgas valt hier nog steeds onder de warenwet en is
gewoon in de supermarkt te koop, met bijlevering van slagroom.
Zonder enige waarschuwing voor gevaar bij kinderwens. Het
Ministerie van Sociale Zaken had echter al eerder alarm geslagen.
De commissie reproductietoxische stoffen van de Gezondheidsraad
bracht in mei 2000 rapport uit en gaf lachgas de waarschuwing
mee: categorie 3 R62 en R63. Dat hield kort gezegd in:
mogelijk schadelijk voor de vruchtbaarheid, gevaar voor verminderde
vruchtbaarheid, mogelijk gevaar voor beschadiging van
het ongeboren kind.
Wat lacherig zette ondergetekende een leeggespoten slagroomspuitbus
in het maakhok van de apotheek, ter illustratie van de
lijst uit de Staatscourant met ARBO-gevaarlijke stoffen. Na
Softenon kunnen apothekers niet voorzichtig genoeg zijn.
Op pagina 653 van het zelfde PW opent de hoofdredacteur van
het PW onder de kop ‘Voorbeeld’ met de historische zin:
“Ziekenhuisapothekers lopen voorop als het gaat om medicatieveiligheid”.
Lachgas is geen geregistreerd medicijn. Zes van de
negentien verpleegkundigen van de afdeling verloskunde in
ziekenhuis Leyenburg kregen in de periode 1994-2004 kinderen
met ernstige geboorteafwijkingen, als gevolg van besmetting
met restanten lachgas.
En over de medicatiebewaking stelt de Inspectie in haar rapport
Het resultaat telt, dat de helft van de ziekenhuizen geen elektronisch
medicatiedossier voor patiënten heeft.
Zo is de ene helft een voorbeeld. Zo’n voorbeeld missen de
extramurale apotheken. Die hebben al vijftien jaar 100%.
J.C. Kortekaas
4 juni 2005, Den Haag