Verdunnen maar …

Af en toe denk ik dat onze wereld is ondergedompeld in een vloeistof die voor meer dan de helft uit opgeloste suiker bestaat, in de volksmond ook wel stroop genoemd. De viscositeit van regelgeving en procedures blokkeert regelmatig ons streven snel goede resultaten te bereiken, zowel binnen de farma-organisatie als daarbuiten.

Voorbeelden zal elke lezer in overvloed paraat hebben … Laat de mijne dit keer zijn dat mijn werktijd als industrieapotheker, in een bedrijf met meer dan 100.000 medewerkers, stevig en substantieel is gevuld met administratieve handelingen om beslissingen te verantwoorden. En dan mag ik mijn verhitte geest na werktijd bekoelen op een beambte die mij aan een nieuw paspoort of rijbewijs mag helpen, iets dat voor een normale, contentieuze burger beslist geen sinecure blijkt te zijn.

Oké, ik ben het met de grote managementfilosoof Mintzberg eens dat een bepaalde mate van bureaucratische inrichting van systemen en organisaties gewenst is (lees: structuur en afspraken verbeteren transparantie en gelijkheid van behandelen). Maar hebben we het plaatje niet overdreven complex gemaakt? Vergeten we niet door de pijnbomen van SOP’s, procedures, richtlijnen en deviezen het zuurstofrijke bos met idealistische en ambitieuze missies, visies en doelstellingen te zien?

Laten we trachten zo min mogelijk een fictieve schijnzekerheid van systemen en procedures te creëren, die door de praktijk keihard via rechts wordt ingehaald. Met een gezonde dosis pragmatisme en een oplossingsgerichte, innovatieve mindset verdunt de dagelijkse stroop der bureaucratie. En dat smaakt wel zo lekker ...