Van alle markten thuis

Een van mijn ambities voor 2011 is het pleidooi te ondersteunen voor behoud van de titel apotheker, wanneer een farmaceut in een andere omgeving dan de directe zorgomgeving werkzaam is.

De wet zegt dat een farmaceut iemand is die met succes de opleiding farmacie voltooid heeft en daarmee kennis van geneesmiddelen heeft. Daarnaast legt de getrouwe Van Dale uit dat de definitie van een farmaceut ‘apotheker’ is. Dat betekent dat iedereen die zes jaar heeft gezwoegd om universitaire, generalistische kennis omtrent geneesmiddelen op te bouwen, zichzelf farmaceut en dus ook apotheker mag noemen. En wel een leven lang, net zoals artsen, meesters in de rechten en ingenieurs die eer hebben.

Dit ‘apotheker zijn’ staat in de ogen van vele van ons omringende professionals gelijk aan een breed kenniskeurmerk. Apothekers hebben van vele gebieden een solide kennisfundament en zijn zo in staat met mensen uit vele disciplines of in een complex (zorg)netwerk mee te denken. Daarmee is het keurmerk ‘apotheker’ ook in een internationale omgeving zeer gewaardeerd en het zal niet zonder reden zijn dat het woord farmaceut in het Engels niet als zodanig bestaat, daarin bestaat alleen ‘pharmacist’ (lees: apotheker).

In een aantal gevallen is het mijns inziens aanvaardbaar dat apothekers die niet direct betrokken zijn bij patiëntenzorg, niet per definitie worden opgenomen in het Nederlandse zorgverlenersregister, te weten het BIG. Het is het overwegen waard om een officiële classificatie zorgapotheker (openbaar en ziekenhuis) in te stellen en daarnaast een aantal andere categorieën apothekers te benoemen. Maar wel allemaal onder een gezamenlijke titel: apotheker, de duizendpoot in geneesmiddelkennis.

Claudia Rijcken, industrieapotheker