Smeren

Het is voor de huisarts niet zonder meer eenvoudig om de finesses van de ‘dermatologica’ in de vingers te krijgen.

Neem nu de oudere heer met het uitgebreide eczeem die een volstrekt leeggeknepen 15 grams tubetje op tafel gooit. “Geef me nu maar twaalf van die tubes, anders zit ik hier overmorgen weer!”

Of de moeder van het jonge kind met de droge, jeukende huid. Ik wou iets lekker vettigs voorschrijven. Nu komt ze mopperen: “Weet u eigenlijk wel hoe smerig dat gestolde vet is? Ik kan Liza daar toch niet mee insmeren?”

Ach, beginnersfouten. Het ging allemaal beter toen de hele huisartsengroep een uurtje met uiteenlopende potjes en tubes mocht kliederen bij de apotheker. Dolle pret, en ook erg leerzaam.

Het smeren leidt ook wel eens tot spanningen tussen huisarts en apotheker. Als die een samengestelde crème niet rationeel vindt. Of de bereiding technisch onuitvoerbaar. Hij wordt al snel als de luie kruidenier gezien, die het edele handwerk afschuift naar een grootbereider.

Overleg met elkaar over dermatologica. Weet wat je van elkaar kunt verwachten. Dat smeert zoveel beter.