Baas in eigen lade

Uit een zojuist verschenen Nivel-onderzoek blijkt dat nog veel besparingen mogelijk zijn wanneer specialisten hun voorschrijfgedrag aanpassen. Nou, dat kunnen we in de praktijk zeker beamen. Veel te vaak treffen we op het – handgeschreven – specialistenrecept de woorden ‘medische noodzaak’ aan. Nivel geeft daar ook een verklaring voor: de wisseling van generieke labels, veroorzaakt door het preferentiebeleid, geeft onrust en onzekerheid bij de patiënt. Om dit te voorkomen schrijft men veel vaker ‘medische noodzaak’ op het recept; een vast label generiek, dat dan ook wel leverbaar moet zijn, zou voor menig specialist ook acceptabel zijn.

Kijk, weer een reden om het preferentiebeleid vaarwel te zeggen: het werkt kostenverhogend! Overleg tussen eerste en tweede lijn over de labels die in het formularium worden opgenomen, is dan noodzakelijk. Daarbij kan NAN 8.1 als leidraad dienen: ‘De apotheek betrekt goederen en diensten van betrouwbare leveranciers en (her)beoordeelt de keuze en prestaties van deze leveranciers op grond van ervaring en andere beschikbare informatie.’ Eigenlijk is het van de zotte dat verzekeraars eisen dat je aan de NAN voldoet, om het vervolgens onmogelijk te maken NAN 8.1 na te leven. Preferentiebeleid heeft, op het gebied van prijsbeheersing, veel opgeleverd, maar gaat nu contraproductief werken. Onder voorwaarde van prijsbeheersing moet de apotheker weer baas in eigen lade of robot worden. Dit is iets wat bij de komende contractonderhandelingen op tafel kan komen, ik ben benieuwd naar de visie van de verzekeraars, als die er al is.