Foutjes

Mogelijk overleed op 9 juni een 92-jarige Fransman na de inname van een slaapmiddel dat per abuis verpakt was als urine-afdrijvend middel. Vlaamse gebruikers van een zelfbereid middel tegen reisziekte raken wellicht verlamd door een misser van een kokkerellende apotheker. De NOS meldt dat het aantal vermijdbare ziekenhuisopnames en overlijdens door het gebruik van geneesmiddelen allerminst is gehalveerd zoals beloofd, en mogelijk zelfs nog is gegroeid. En BMJ waarschuwt dat beoordelaars hebben zitten slapen bij de kankerverwekkende eigenschappen van een nieuwe groep middelen bij diabetes. Ik hoefde geen moeite te doen deze casuïstiek te verzamelen: het is de oogst van één digitale nieuwsbrief op maandagochtend 10 juni in mijn mailbox.

Zo gewend als we met zijn zeventien miljoenen in Nederland zijn aan het slikken van pilletjes, het plakken van pleistertjes en het prikken van spuitjes, zo blind vertrouwen we er met zijn allen op dat er geen foutjes gemaakt worden. En als er al foutjes gemaakt worden, dan moeten het toch minstens uitzonderingetjes zijn, ongelukjes, toevallige onoplettendheidjes. En we hebben toch een ministertje en een ministerietje die er alles aan doen om die blinde vlekjes in ons supersysteempje te ontdekken en te elimineren?

Helaas. Misplaatst vertrouwen. Nou ja: we registreren ons een ongeluk in CMR’s en de Inspectie controleert protocol op protocol. Mooie randvoorwaardelijke zaken. Maar wat nodig is, is implementatie. Niet via Vilans of IVM, want daar is de kraan al dichtgedraaid. Niet via de apothekers, die woekeren met steeds minder mensen en steeds meer administratie. Hoe dan wel? ‘Het veld’ lost het wel op, orakelt Den Haag. Ik verwacht daarentegen nog heel veel nare nieuwsbrieven in mijn mailbox. Foutje, bedankt.