Patiënt herkend

Sommige mensen in de apotheek herken je direct. Niet alleen aan hun gezicht, maar ook aan de recepten die worden aangeboden. Zodra ik het geneesmiddel op het recept heb ontcijferd, weet ik precies wie ik tegenover me heb en welke medische en farmaceutische voorgeschiedenis er bij die persoon hoort.

Zoals de arts de mens ziet met een bepaalde aandoening, waaruit dan een bepaald geneesmiddel rolt, zo zie ik als apotheker het geneesmiddel, waaruit dan weer de aandoening en de mens daarachter tevoorschijn komt.

Zo stond er onlangs een bekende patiënt tegenover mij aan de balie. Hij heeft een ziek kindje en loopt bij een MDL-arts. Hij heeft al van alles geprobeerd, van domperidon, ranitidine tot omeprazol, maar helaas zonder succes. Ditmaal is er echter geen recept van de MDL-arts, maar van een kinderoncoloog. Er is leukemie geconstateerd.

Een onverwachtse wending in ons baliecontact. Ditmaal vragende ogen vol vertwijfeling. Het gezin is volledig uit balans en het recept is niet langer uitgangspunt voor ons gesprek. In de spreekkamer staan we nader stil bij de verwachtingen en zekerheden: wat kan het apotheekteam bieden aan dit gezin? Het gaat over aandacht en een vast contactpersoon, maar ook over de beschikbaarheid van het geneesmiddel. Het betreft een drankje dat speciaal moet worden bereid. De combinatie van al deze elementen, van logistiek tot zorgbegeleiding, is cruciaal voor een succesvol behandeltraject.

En dit alles begint met een persoon, een recept en inlevingsvermogen. Elke apotheek heeft dat in huis, maak er (meer) gebruik van.