Retourtje apotheek

De werkweek zit erop. Terwijl ik naar huis fiets evalueer ik de afgelopen dagen met mezelf. Eigenlijk was het een relatief rustige week met veel bekende medicijnen en bijbehorende patiënten. Sommige gezichten heb ik meerdere malen gezien. Vooral ouderen die graag het loopje naar de apotheek maken. Sommigen zelfs twee keer per week. Maar dat is te verklaren vanuit het beweeguurtje bij de fysiotherapie, de groepsles. Werkt fantastisch. Naast verantwoord bewegen, speelt vooral het sociale aspect een belangrijke rol in zowel de opkomst als de therapietrouw. De no show is vrijwel nihil en gezelligheid gegarandeerd. Ik schuif wel eens aan bij het bonte gezelschap en zo langzamerhand komen al die mensen ook een deurtje verder bij mij in de apotheek. Wat een kopje thee meedrinken toch allemaal niet kan opleveren.

Ook worden er interessante gesprekken gevoerd, over de troonsopvolging, de familie en over gooi uw medicijnen niet weg. Juist, die krantenkop. Ook gezien? Medicijnen verdienen een tweede leven. Dat is in het kort de strekking van het verhaal.

Iedereen heeft wel een ervaring of beleving gerelateerd aan de verkwisting van medicatie. De hoeveelheid pillen, drankjes en crèmes die worden teruggebracht naar de apotheek, is stuitend. En juist ten tijde van schaarste, moeten we allemaal zinnig en zuinig te werk gaan. Dat vraagt aandacht en betrokkenheid van voorschrijver, verstrekker en afnemer. Maar hoe kunnen we de retourmedicatie verantwoord hergebruiken? En dan bedoel ik niet die plakkerige of onwelriekende doosjes. Nee, gewoon al die andere medicatie. Aanbieden tegen 50% korting, zo goed als nieuw?! Ik durf dit wel verder uit te werken. Wie doet er mee, of wie werkt er al zo?