Begrijpt u mij?
Maar terwijl ik dit schrijf, ben ik in een Spaanssprekend land. Misschien komt dit in de buurt? Ik versta en spreek een beetje Spaans, doorgaans genoeg om de basisdingen te begrijpen. Maar zodra mensen te snel spreken of te ingewikkelde taal gebruiken, haak ik af. Ook al gaan ze harder tegen me praten. Dan knik ik beleefd en zeg ‘ja ja’ en vraag zelden om verduidelijking.
Zal het voor laaggeletterden in de apotheek ook zo zijn? Heeft u zich ooit afgevraagd hoe zij de zorg in de apotheek ervaren? We voeren een eerste-uitgiftegesprek en geven een bijsluiter mee. Een (groot) deel van onze patiënten zegt ‘ja ja’ zonder het echt te begrijpen, ook al spreken zij Nederlands. Hoe kun je dan verwachten dat ze de medicijnen goed gebruiken en therapietrouw zijn?
Natuurlijk hebben zij baat bij een cursus lezen en schrijven. Maar tot die tijd zou het goed zijn als we in de apotheek extra uitleg en begeleiding kunnen (!) geven. Het team moet laaggeletterdheid kunnen herkennen en ernaar kunnen handelen. Extra aandacht tijdens het eerste-uitgiftegesprek, gebruik van pictogrammen (balieklapper van SBA) of geplande of telefonische tweede-uitgiftegesprekken kunnen opties zijn.
Apothekers, ga hiermee aan de slag. En zorgverzekeraars, neem je verantwoordelijkheid en koop deze zorg voor deze risicopatiënten in.