Coca Coca

Ik kom net terug van een reis op grote hoogte in Zuid-Amerika. Om deze hoogte goed te kunnen weerstaan heb ik gebruikgemaakt van het beste lokale medicijn: coca. Dat klinkt spannender dan het is. Ja, het is het bestanddeel van cocaïne, na diverse bewerkingsstappen. Maar cocablad wordt ook gebruikt tegen hoogteziekte en werkt licht (fysiek) stimulerend, niet verslavend. Het heeft bovendien een belangrijke sociaal-culturele functie, zoals het drinken van sterke koffie, al is dat wél verslavend.

In 1961 werd coca in veel landen verboden. Ook in Nederland staat het op lijst 1 van de Opiumwet, op basis van een controversieel, matig onderbouwd rapport waarin coca gelijk werd getrokken met cocaïne [1]. De werkgroep United Nations Drug Control noemt een correctie hierop op haar website ‘long overdue’ [2]. Toch blijft dit middel op de lijst staan en kan bezit van cocabladeren in Nederland leiden tot gevangenisstraf.

In contrast hiermee staat de regulatie van gevaarlijke designer drugs, die vaak pas na langere tijd in de Opiumwet worden opgenomen en tot die tijd ‘legaal’ zijn, zoals mefedron. Ook is een riskant middel als GHB bijvoorbeeld pas in 2012 verschoven van lijst 2 naar lijst 1. Gebruikers belanden regelmatig in het ziekenhuis, maar ik heb nog nooit iemand behandeld vanwege een cocathee-intoxicatie.

Bij het uitpakken van mijn backpack zag ik tot mijn schrik nog een verdwaald cocasnoepje tussen de souvenirs liggen. Dat heb ik vernietigd.

1 http://www.undrugcontrol.info/images/stories/documents/coca-inquiry-1950-con.pdf.

2 http://www.undrugcontrol.info/en/issues/unscheduling-the-coca-leaf/item/995-report-ofthe-commission-of-enquiry-on-the-coca-leaf, geraadpleegd op 7/10/2014.