Hot or not

Anticonceptiepillen zijn in, benzodiazepinepreparaten zijn uit. NSAID’s zijn in, antidepressiva zijn uit. Ritalin is in en eigenlijk ook alweer uit. Hoe komt eigenlijk een bepaald middel in de negatieve aandacht en wie bepaalt dat? Waarom maken we ons het ene jaar vreselijk druk om een groep preparaten terwijl in het jaar erop met die middelen niks meer mis lijkt te zijn? Jarenlang waarschuwden we mensen voor de verslavende gevolgen van slaapmedicatie, maar met het schrappen van de vergoeding lijkt ook de ernst van het probleem verdwenen.

De verklaring is wellicht banaler dan ons lief is, want het zijn niet de artsen en apothekers die aan de bel trekken, maar journalisten en – steeds meer ook – advocaten. Het lijkt wel of ook beroepsgroepen pas wakker worden als de media er een hype van hebben gemaakt (soms terecht, soms allesbehalve terecht). De regie over de medicatieveiligheid wordt hiermee meer door kranten en televisie gevoerd dan door de mensen die er werkelijk verstand van hebben.

Ik kan zo al een lijstje thema’s bedenken die de komende maanden of jaren ogenschijnlijk onverwacht opnieuw het nieuws gaan bepalen: verslavingsproblematiek van antidepressiva, moord en doodslag door SSRI’s, desastreuze bijwerkingen van jarenlang gebruik van TNF-alfablokkers, het onvermogen om de afspraken over indicatie op recept na te leven, antipsychotica bij dementerenden, doden door domperidon.

Zijn die onderwerpen hot? Ik hoor de beroepsgroepen te gemakkelijk mompelen ‘not’ …