Ontheemde recepten

Iedere apotheker krijgt er wel eens mee te maken: recepten met een luchtje. In januari meldden de media zelfs meerdere gevallen van valse en gestolen recepten, in Assen, Breda, Ede en Gouda. Zo’n ontdekking heeft, naast alle rompslomp die erbij komt kijken, ook iets opwindends.

Afgelopen jaar bezocht een vrouw in korte tijd, met een meer dan gebruikelijke frequentie, mijn apotheek. Ze was vriendelijk en geduldig, maar stelde net iets te veel niet-relevante vragen. Na enige tijd werd ze argwanend – en terecht, want we kregen haar door – en behoedzaam. Elk woord werd gewogen. De voelsprieten van de assistenten deden hun werk, en subtiel werd ik geïnformeerd.

En dan, wat doe je? Het gekke was dat het AIS het vermoeden van misbruik tegensprak. Er was niks terug te vinden over het herhaaldelijk aanbieden van dit recept door deze persoon. Of toch? Een assistent herinnerde zich een faxrecept met hetzelfde geneesmiddel, maar op een andere naam. Toeval, of dezelfde casus?

Na wat analyseren, kwamen we tot de conclusie dat deze mevrouw niet alleen recepten misbruikte maar ook identiteitsfraude pleegde. Het apotheekteam voelde zich een soort CSI-unit, met bijpassende adrenaline. Helaas had ze ons tijdig door en is ze er tussenuit geknepen.

Vreemde snuiters lopen rond in onze steden. En dat alles om een doosje oxazepam, best sneu. Gelukkig kunnen patiënten dit jaar receptblokjes stelen wat ze willen, het zal niet helpen. Want artsen moeten nu alles digitaal aanleveren.