Switchen

Generieke oplossingen voor specialistische problemen bestaan niet. Dat zou een mooie zin zijn om in één klap het preferentiebeleid plat op het gezicht te laten gaan. Maar de werkelijkheid is dat veel problemen weinig specifiek zijn, en dat een multisourcebenadering voor veel gezondheidsproblemen een adequaat resultaat levert. Tel daarbij op de vele euro’s aan besparingen, en we kunnen er nog jaren mee vooruit.

Nou, óf dat kan, is de vraag. De barstjes in de preferentievaas worden allengs groter; er lekt al wat water uit. En van verschillende kanten wordt met stenen gegooid om de vaas van zijn sokkel te laten kukelen. De Bogin heeft alternatieve scenario’s al tot in detail uitgewerkt. Apothekers voelen zich in hun verzet meer en meer gesterkt. En ook op het ministerie van VWS bereidt men zich voor op het postpreferentietijdperk.

Blijft nog staan de patiënt en zijn ervaringen. De problemen met switchen zijn nooit boven het casusniveau uitgestegen en hebben daarmee niet meer dan een krasje veroorzaakt op de door een aantal verzekeraars zo gekoesterde bloemenhouder.

Daarin gaat nu verandering komen. Dit najaar start het Instituut voor Verantwoord Medicijngebruik het meldpunt multisourcemiddelen om in een half jaar minimaal duizend patiëntervaringen met switchen te verzamelen. Wat zijn feiten en wat is fictie? Hoe legitiem zijn de geschetste problemen? En hoe kun je daar als apotheker gefundeerd mee omgaan?

Meedoen? Laat het ons weten.