If it was me …

In de dagelijkse apothekerspraktijk ontbreekt het nogal eens aan betrouwbaar en valide wetenschappelijk bewijs. Bijvoorbeeld: hoe veilig is het gebruik van DOAC’s door oudere patiënten en wat heb ik aan een richtlijn voor gebruik van antidepressiva als de inclusiecriteria van de placebogecontroleerde RCT’s discutabel zijn?

Rawlins’ onderliggende vraag – “Wat als ik in die situatie verkeerde?” – is de sleutel naar verantwoorde besluitvorming. Evidence based farmaceutische patiëntenzorg begint met inzicht van de apotheker in de beleving van de patiënt. Dat vraagt persoonlijke aandacht en tijd van de apotheker als geneesmiddeldeskundige én als mens. Tijd om de échte zorgvraag te achterhalen, de relevante wetenschappelijke en patiëntgerelateerde gegevens te verzamelen en analyseren en – niet te vergeten – studietijd om je deskundigheid op peil te houden.

Geen tijd meer dus voor onzinnige correspondenties over materiaalcontroles, verzekeringsgerechtigheid en de jacht op schaarse essentiële geneesmiddelen. De minister mag het zeggen “Wat als ik het ben die ...”