Tekortschieten

Het is weer zover. Een groot leveringsprobleem voor alle ziekenhuizen in Nederland. Suxamethonium is momenteel niet leverbaar door een wereldwijd grondstofprobleem. Je zou denken dat dit voorzien had kunnen worden. Niets is minder waar. De bestellingen werden per direct niet vervuld en vanwege het wereldwijde karakter is importeren geen optie. Volgens de fabrikant is het ‘ergens in juli’ weer beschikbaar. Gevolg: zeker honderd apothekers moesten acuut proberen ergens suxamethonium te vinden, alternatieven bedenken en collega’s informeren. Tijd en energie die beter gestoken hadden kunnen worden in nuttigere zaken.

Dit herhaalt zich steeds weer. De toenemende leveringsproblemen leveren veel te veel werk op voor de individuele apotheek. En juist door al ónze inspanningen zijn de gevolgen voor de patiënt nauwelijks merkbaar, blijkt uit het rapport Impact van geneesmiddelentekorten. Het rapport benoemt de ervaren knelpunten voor apothekers goed en geeft ook voorstellen voor oplossingen. Zo zou je bij een groot tekort direct landelijke coördinatie en verdeling willen hebben en zou bij geneesmiddelenregistratie verplicht moeten worden gesteld tekorten te minimaliseren en tijdig te melden. De aanbevelingen zijn nu een jaar oud en worden volgens minister Schippers opgepakt in een werkgroep geneesmiddelentekorten. Helaas is daar in de praktijk nog niets van te merken. Dus wacht ik bevreesd op het volgende tekort. Om daar weer nodeloze tijd aan te moeten besteden. Ik ben bang dat ik niet lang hoef te wachten ...