Timemanagement

Na een cursus timemanagement is deze treffende uitspraak bij mij blijven hangen; ook mijn werkdag wordt maar al te vaak ingevuld door ad-hoc-taken en de échte, belangrijke dingen blijven daardoor soms te lang liggen. Vaak heb ik het gevoel dat alles meteen moet gebeuren, én dat ik alles zelf moet doen.

Een interessante methode om hiermee effectiever om te gaan, is die van oud-president van de VS Dwight D. Eisenhower, die zei: “Wat belangrijk is, is zelden dringend en wat dringend is, is zelden belangrijk.” Volgens deze methode zou je jezelf bij elke taak twee vragen moeten stellen: 1. Is het belangrijk? 2. Is het dringend?

Het model geeft een raamwerk om productiever aan de slag te gaan, wanneer je elke taak indeelt in één van de vier vlakken die horen bij de antwoordcombinaties. Je krijgt op die manier beter inzichtelijk aan welke zaken je meteen (belangrijk en dringend) moet beginnen, waarmee je (belangrijk, niet dringend) daarna aan de slag kan, wat je (niet belangrijk, maar wel dringend) zo mogelijk aan iemand kan delegeren en wat je (niet belangrijk en niet dringend) eigenlijk helemaal niet zou moeten doen.

Geïnspireerd door deze cursus, ben ik het ook wat vaker gaan proberen. Toen ik onlangs een van de assistenten vroeg iets voor me te doen en zij met een knipoog opmerkte dat het delegeren me toch steeds gemakkelijker afging, kwam ik tot de conclusie dat ze gelijk heeft.