Angst overwinnen

“Waarom draag je geen hoofddoek? Je bent zo succesvol en aardig, maak het dan compleet door je lichaam te bedekken.” Herhaaldelijk antwoord ik: “Ik zal erover nadenken.”

Ben ik bang om eerlijk te zijn? Angstig om de confrontatie aan te gaan? Dat ik eruitzie alsof ik een moslimachtergrond heb, wil nog niet zeggen dat ik hetzelfde gedachtegoed aanhang.

Dit zet mij aan het denken. Draait de hedendaagse problematiek niet om botsende normen en waarden? Tot hoever reiken de ‘onzichtbare’ maatschappelijke wetten? Dat maatschappelijke controle een geëvalueerd mechanisme is om normen en waarden te bewaken is duidelijk. Maar waar ligt de grens?

Ik moet denken aan negentien jaar terug toen ik als vluchteling voor het eerst voet zette in Nederland. Mijn oog viel op de open gordijnen. Net als velen kon ik mij er niet van weerhouden om overal even naar binnen te kijken. Mijn docent zei dat dit te maken had met de kerk, die in het verleden zo controle wilde hebben over de gemeenschap.

Gaan we terug naar die tijd? Misschien moet ik mijn angst overwinnen en op vrijdagmiddag de dialoog aangaan. Mijn normen en waarden zijn tenslotte mijn vrijheid die ik moet beschermen.

De apotheker wordt diplomatisch gevormd en kiest voor de weg van de minste weerstand. Maar voor hoe lang? Overwin jij voortaan ook je angst? En ga je, net als ik, ook het gesprek aan?