Empathische zorg

Toen onlangs een wat oudere dame aan de balie vroeg om een glaasje water, liep de assistent dan ook direct richting de kantine om het gevraagde te halen.

Mevrouw had aangegeven al een paar dagen erg misselijk te zijn. Ze was bij de huisarts geweest en had zojuist haar metoclopramide-zetpillen in ontvangst genomen. Op de terugweg richting balie kwam de assistent de patiënt tegen, achter de balie, middenin de apotheek. Hoewel de assistent enigszins verbaasd was een patiënt hier aan te treffen, gaf ze mevrouw haar glaasje water en probeerde ze haar weer mee te nemen richting goede kant van de balie. Maar dat bleek niet de bedoeling; mevrouw wilde graag nog even gebruik maken van het toilet.

Op zichzelf is dat natuurlijk niet echt een vreemde vraag, maar de toevoeging ‘om meteen maar even een zetpil in te brengen’ was toch wel wat ongebruikelijk. Maar de assistent liet zich hierdoor niet uit het veld slaan en liep met mevrouw mee om haar het toilet te wijzen. Echter, toen na korte tijd de deur weer openging en mevrouw niet, zoals we hadden verwacht, weer naar huis ging, maar vroeg of iemand haar even kon komen helpen, werd het wel wat ongemakkelijk.

De opluchting was dan ook groot toen bleek dat de hulp beperkt kon blijven tot het verwijderen van de plastic zetpilverpakking.