Zelfbediening

Op Schiphol moest ik zelf mijn boardingpass printen. Daarna werden we en masse in de slingerrij gedirigeerd om vervolgens zelf onze koffers in de weegschaal te plaatsen. Voldeed het gewicht aan de eisen? Vervolgens werd een bagagelabel geprint en mocht ik mijn koffer zelf inchecken.

Bij terugkomst in Nederland heb ik boodschappen gedaan. Ook daar ging ik zelf aan de slag. Ik scande m’n boodschappen zelf en rekende af bij de zelf-scan-kassa.

Terug in de apotheek viel het mij op dat er helemaal geen enkele van bovenstaande zelfbedienings-mogelijkheden te vinden is. Sterker nog, wij nemen onze patiënten alles uit handen. Ze mogen niets zelf doen.

Wij voeren het recept in, plakken de stickers, scannen de doosjes. Wij bellen met hun arts en verstrekken, al dan niet gewenst, een hele berg aan informatie. Wij leggen de tabletten nog net niet op de tong. Maar o wee, als de patiënt te laat terugkomt, dan volgt wel een gesprekje. Zelfbediening in de apotheek. Zou dat mogelijk zijn? Wat doet dat met de wachttijden, of met de wachttijdbeleving? Neemt het aantal fouten toe, daalt het aantal klachten? En wat gebeurt er met de waardering voor het apotheekpersoneel?

Wat willen patiënten zelf doen en veel belangrijker voor ons om te weten: wat laten ze liever over aan de professional?

Stel de volgende vraag eens aan uw vrienden en familie: vanaf morgen hanteert de apotheek het volledige zelfbedieningsmodel. Lieve vriend of familie, doet u mee? Ja of nee …?