Big Brother

Als professional vind ik dit een prachtige vooruitgang op het gebied van therapietrouw. In de toekomst kunnen we daadwerkelijk monitoren of een patiënt de medicatie goed inneemt. Nu leidt een signaal uit ons AIS soms nog tot een ongemakkelijk welles/nietes-gesprek aan de balie. Deze gesprekken gaan hopelijk tot de verleden tijd behoren.

Echter, als persoon vind ik dit nieuws schokkend. Misschien zelfs wel een beetje eng: Big Brother is watching you; zo komt het op mij over. Het doet me denken aan Sleepwet-taferelen, waarbij ieders privacy steeds meer in het geding komt. Uiteraard is deze ontwikkeling in het voordeel van de patiënt, maar het is de vraag of dit de correcte manier is. De patiënt is zelf verantwoordelijk voor het innemen van de medicatie en hoeft daarover geen verantwoording af te leggen.

Zo belde ik afgelopen week een 92-jarige mevrouw in het kader van de jaarlijkse baxter-evaluatie. Uit het gesprek bleek dat ze al een tijdje geen medicatie meer innam. Het hoefde van haar allemaal niet meer.

Met behulp van de digitale pil zouden we hiervan direct op de hoogte zijn, waardoor we er als waakhond bovenop kunnen duiken. Creëren we dan wel het effect dat we willen bereiken? Ik vraag het me af. Uiteindelijk is het de keuze van de patiënt en is het onze zorgplicht dat te accepteren. Zelfs als goede zorgverlening op dat moment inhoudt dat je juist geen zorg verleent.