Make-believe

Geen geneesmiddelen zijn meer onderzocht dan placebo’s, over de hele linie evidence based. En geregeld kijken fabrikanten van ‘wel’ werkzame stoffen met een mix van jaloezie en afschuw naar de onmiskenbare effecten van placebo’s, die hun duurbetaalde research doet belanden in container en prullenbak.

Slechts een paar honderd mensen houden zich wereldwijd bezig met serieus onderzoek naar de bijzondere effecten van make-believe, vooral in de psychiatrie, de pijnbestrijding, bij allergieën en bij ziektes als parkinson. En het werkt. De grote uitdaging is hoe die kennis vertaald kan worden naar de dagelijkse praktijk, in alle openheid en zonder het ethisch dilemma patiënten te ‘bedriegen’.

De keerzijde van deze medaille is het nocebo-effect, en met dat effect zien apothekers zich dag in dag uit geconfronteerd. Het wantrouwen in een gesubstitueerd genericum leidt daadwerkelijk tot verminderde werkzaamheid.

Een documentaire en de daaropvolgende massahysterie in Denemarken over vermeende ernstige bijwerkingen en sterfgevallen als gevolg van HPV-vaccinatie leidde tot een ongekende en compleet irrationele hoeveelheid meldingen over dit vaccin.

En kent u flauwvallen nog? Bekkeninstabiliteit? Placebo- en nocebo-effecten dienen tien keer meer onderzocht te worden en moeten hun noodzakelijke weg naar de dagelijkse praktijk gaan vinden. Dat zou mij behagen.