Moeite doen

Onduidelijk was of dit een bacteriële of een virale infectie was. Wel was helder dat deze cliënt – op leeftijd – overgevoelig was voor diverse antibiotica, erg veel pijn had en ook niet meer kon slikken.

“Wat is de beste optie?”, vroeg de specialist ouderengeneeskunde mij. Bij mijn onderzoek stuitte ik op diverse dilemma’s: wel of niet behandelen, afhankelijk van het feit of het een virale of bacteriële infectie betrof.

Het eerste keus antibioticum voor de behandeling (in geval van een bacteriële infectie) was voor de cliënt ongeschikt vanwege de overgevoeligheid. Bij de tweede optie stuitte ik op het probleem dat dit geneesmiddel niet gemalen mocht worden.

Wat nu? Ik dook in de literatuur en ging op zoek naar de gevoeligheden van de meestvoorkomende verwekkers en naar goede alternatieven voor deze individuele cliënt. Uiteindelijk ben ik in overleg met de specialist ouderengeneeskunde tot een passende oplossing gekomen.

Erg benieuwd was ik later of de behandeling was aangeslagen. Ik belde de specialist om te vragen naar de uitkomsten. Wat bleek: de cliënt weigerde alle inname, waarna in het weekend een definitief palliatief beleid met alleen pijnbehandeling was ingezet.

Alle moeite voor ‘niets’ gedaan? Nog diezelfde dag kon ik de vergaarde kennis nog een keer inzetten bij een andere casus. Toch niet voor niets dus.