Recyclen

De media kopten deze cijfers massaal naar aanleiding van het Nationale Zorgdebat bij omroep Max. De reacties hierop waren unaniem: de nobele daad van de artsen werd alom geprezen.

Mijn primaire reactie is exact hetzelfde. Een uitstekend idee van de artsen om vanuit hun achterbak overgebleven medicijnen te verstrekken. De zorgkosten rijzen immers de pan uit. Maar is dit daadwerkelijk zo’n nobele daad? Na even nadenken besef ik pas goed wat voor verstrekkende gevolgen dit handelen kan hebben. Ons hele bestaan als apotheker wordt met deze liefdadigheidsactie tenietgedaan.

Waar zijn deze geneesmiddelen allemaal geweest voordat ze de arme patiënt bereiken? En wie is aansprakelijk als er iets misgaat? Ik hoop dat ik het niet ben, hoewel de geneesmiddelen oorspronkelijk misschien wel uit mijn apotheek komen. Daarnaast is er bij deze terhandstelling geen enkele sprake van medicatiebewaking. Bovenal hoop ik dat de welwillende arts zijn voorschrijfgedrag niet laat bepalen door de toevallige aanwezigheid van overblijfselen in zijn grabbelton.

Laat voorop staan dat ik me helemaal kan vinden in hergebruik van overgebleven geneesmiddelen. Echter, het moet wel op een gereguleerde, gevalideerde manier gebeuren. Dit is precies het punt waar de verantwoordelijkheid van het ministerie van VWS ligt. Ik voel een door de overheid gesubsidieerd onderzoek naar gerecyclede geneesmiddelen aankomen.