Controle-controle

En bij een signaal dat het biljet vals is, gaat hij nog een keer door de scanner en nog een keer, tot er groen licht is.

Wij hebben gelukkig nog nooit een vals biljet aangetroffen. Bij een € 20-biljet laten we het van de situatie afhangen, vaste klant of niet? Maar niemand haalt het in zijn hoofd om de halve euromuntjes te controleren; het is de tijd en moeite niet waard, wie zou een dergelijk muntje namaken?

Waarom gaan we dat bij FMD (falsified medicines directive) dan wel doen? Menig doosje heeft een inkoopsprijs van minder dan € 1. Waarom zou je die namaken?

Ondertussen wordt alles al in stelling gebracht om eenmalig barcodes op de doosjes te printen, te registeren en af te vinken. Moet computersoftware worden aangepast en moet in de apotheek de logistiek op de schop. Waarom?

Omdat Brussel dat wil, is steevast het antwoord. We gaan dus goedkope, soms té goedkope, medicijnen twee tot drie keer duurder maken zonder enig aantoonbaar voordeel? Misschien dat er bij biologicals en dure medicatie wat te winnen valt, maar voor 99% van de medicatie is dit een onnodige lastenverzwaring.

“Daar komen ze wel achter”, hoor ik regelmatig. Maar is dan niet erg veel zorggeld door verspilling verloren gegaan?