Laatste wil?

Zij was in haar huis comateus aangetroffen, zonder lege pillenstrips in de buurt en zonder briefje.

Niet reagerend op enige therapie werd mij de vraag gesteld om onderzoek te doen op in haar bloed aanwezige geneesmiddelen. Uiteindelijk identificeerden we na een lange zoektocht de aanwezigheid van een barbituraat, dat niet voor humaan gebruik in Nederland in de handel was, maar uitsluitend in de diergeneeskunde en in het buitenland werd toegepast.

Mevrouw heeft het uiteindelijk niet overleefd. Later bleek dat zij het barbituraat had verkregen via internet, na advies van een organisatie die zelfbeschikking bij de dood hoog in het vaandel heeft staan.

Nu middel X vaak wordt genoemd, denk ik terug aan deze casus. Dit nieuwe middel lijkt zeer makkelijk te verkrijgen en schijnt dus al door een groot aantal mensen te zijn aangeschaft. De mediadiscussie en de aandacht die nu uitgaat naar dit onderwerp maakt mij ongemakkelijk. De wens tot zelfbeschikking kan ik begrijpen. Maar het aanprijzen van dit middel X op de wijze waarop dat nu door sommigen wordt gedaan, vind ik gevaarlijk. Evenals de eenvoud waarmee mensen het schijnbaar in huis kunnen halen.

Ik ben dan ook bang voor een nieuwe casus binnenkort. En dan zullen we ons moeten afvragen of sprake was van impulsiviteit, een schreeuw om aandacht of echte zelfbeschikking.