Vakantietijd

De farmacie is niet zijn ding als studie, maar als een vakantiebaantje zag hij het wel zitten.

Zijn eerste waarnemingen waren dat mijn jaarlijkse verhalen kloppen; de mensen rijden écht met de caravan voor om hun medicatie op te halen. De ANWB, slager, bakker etc. hebben ze dan al gehad. Wat kunnen de mensen dan onredelijk zijn, pap, kreeg ik te horen.

Zo ook een klant die de dag tevoren om een grote hoeveelheid herhaal-medicatie had verzocht. Ze kwam ‘s morgens vroeg en alles zat nog in de bestelkratten. Op de vraag van de assistent of het mogelijk was om later terug te komen, of het te laten bezorgen, was het antwoord: “Nee, ik moet nu naar Schiphol, anders ben ik te laat voor mijn vlucht.”

Dus werd alles op alles gezet om het bij elkaar te zoeken, klaar te maken en te overhandigen. In plaats van een bedankje volgde een snauw. De assistent probeerde nog wat interesse te tonen door te vragen waar de vakantie naar toe ging. Daar gaf de dochter van 8 jaar antwoord op: “We gaan naar Zeeland!”