150 gram paracetamol
Geen tijd voor patiëntenzorg.
Andere vraag kon zijn: hoe gaat het met u? Dat wil de lezer misschien wel weten, na deze opvallende aankoop. Ik kan iedereen geruststellen: de tabletten zijn niet voor mijzelf, maar voor mijn studenten. En geen enkele ervan zal ooit worden ingenomen. We gaan ze namelijk gebruiken tijdens het analysepracticum van de minor Farmacie.
Want wat is meer aanschouwelijk dan zelf in het lab aan de gang te gaan met maatkolf, pipet en UV-spectrofotometer om de hoeveelheid paracetamol in elke tablet te meten? Lukt het iedereen om met ‘eigen’ meetgegevens een goede acceptance value (AV) te berekenen? Of keuren ze de tabletten af als gevolg van een rekenfout?
Nu maak ik mijzelf geen illusies: de meeste apothekers zullen hun dagelijks werk prima kunnen doen zonder enige AV-kennis, al geldt dit natuurlijk niet voor het inmiddels selecte clubje apothekers dat zich toelegt op farmaceutische kwaliteitscontrole.
Naar mijn mening onderscheidt dit soort back office-kennis ons van allerlei andere medische hulpverleners. Laten we dit omarmen, en uitdragen dat we trots zijn als apothekers te kunnen bereiden en analyseren. Net zoals we die patiënt, die ineens 150 gram paracetamol komt halen, ook niet zomaar zouden laten afrekenen.