Ander merk

Net als met de vaccinatie en klimaatdiscussies heb je hier twee kampen die elkaar fanatiek, gelukkig met woorden, te lijf gaan. Ik noem ze, net als in de klimaatdiscussie, de preferentie-ontkenners. Met cijfers wordt bewezen dat de preferente producten beter leverbaar waren dan de niet-preferente. En dat gaat nu helemaal voorbij aan de effecten van het preferentiebeleid: (te) lage prijzen en opdrogen van de voorraad in de alternatieve kanalen. In de tijd van het piltekort was de anticonceptiepil wel in Duitsland verkrijgbaar, soms als Nederlands parallelimport.

Een ijzeren voorraad van vier maanden klinkt mooi, maar dan is aandacht nodig voor houdbaarheidstermijnen. Ik krijg nu soms medicatie van de groothandel die maar een half jaar houdbaar is. Tja, lage prijs.

Ook zullen verzekeraars het plan van verlengde uitlevertermijnen – jaarlevering – tegen het licht moeten houden. De calculerende patiënt haalt in januari een jaarvoorraad en in december weer, waardoor het jaar daarop geen beroep wordt gedaan op het eigen risico. Tenminste, wat medicatie betreft.

Tevens hoop ik dat de verzekeraars eindelijk gaan handhaven op de ‘leveringsgarantie’ van de preferenten. Dat zou een eerste stap zijn.