Knutselen
Alle zakjes in de baxterrol waren opengeknipt en weer keurig dichtgeplakt.
De bloeddruk van mijn moeder werd te laag en daar voelde ze zich niet lekker bij. Daarom is de bloeddrukmedicatie in overleg met de huisarts gestopt. Uiteraard wordt de baxterrol hier keurig op aangepast, maar wel pas in de nieuwe rol. Ik probeerde mijn moeder daarom uit te leggen dat ze die pil niet meer moest nemen, omdat die er pas in de nieuwe rol uit zou zijn.
“Nee hoor”, zei ze, “die zijn er al uit.” Ik deed nog een poging: “Nee ma, dat is pas bij de nieuwe rol. Kijk maar, het staat ook op het zakje dat die pil er nog in zit.” Maar ze hield vol: “Nee hoor, die zit er niet meer in.”
Hoe dat dan kon, wist ze niet meer, maar ze wist het wel heel zeker. Ik telde de pillen in het zakje en ze had gelijk! Er zat wel degelijk één pil minder in. Ik keek in de notities van de wijkzorg: en ja, daar stond het: “Enalapril uit baxterrol gehaald.”
Ik keek nog eens naar de baxterrol. Het is haast niet te zien, zo keurig was het gedaan. Alle zakjes waren opengeknipt en vervolgens weer keurig dichtgeplakt. Niet mijn moeder, maar ik was hier in de war gebracht door de geweldige knutselvaardigheid van de wijkverpleegkundige.
Keurig gedaan. Door de Wijkverpleegkundige! Hoe weet de patiënt dat het juiste middel is verwijderd? Waar is de controle gebleven? Waar is het commentaar van de KNMP zelf op deze inbreng van Agnes Kant?
Op deze manier ondergraven wij onze eigen plaats in de zorg. Wijzigingen vastleggen, wijzigingen doorvoeren door de apotheek! Met dubbele controles! En eerst na toestemming van voorschrijvend arts. 1 vast punt; de apotheek! Kost wat, maar dan heb je ook wat: gegarandeerde kwaliteit. Daar is met de door Agnes Kant beschreven werkwijze geen sprake van.