Ga naar inhoud. | Ga naar navigatie

Persoonlijke hulpmiddelen

Navigatie

Maagzuur

We moeten ons wéér verdedigen voor het in rekening brengen van ons werk.

PW45 - 08-11-2019 | door Nancy Valentin-Ong, apotheker
Kl*te boeren! Wij hadden die dag een audit, dus het besluit van de boeren om te staken kwam ons bijzonder slecht uit. Maar toen al die kleurige trekkers in een stoet op de A12 naar huis reden, maakte mijn ergernis plaats voor bewondering. De boeren hebben zich op spectaculaire wijze weten te verenigen. Ze stapten voor dag en dauw op hun tractor en deden er úren over om in Den Haag te komen. Ze maakten met z’n allen een vuist, de boodschap was duidelijk: de maat is vol!
Maagzuur

Voor ons is ook allang de maat vol, maar we blijven maar “met partijen om de tafel zitten om tot een oplossing te komen”. Geneesmiddelbeleid dat ons door regering en verzekeraars wordt opgelegd en waarvoor we dagelijks de klappen aan de balie mogen opvangen.

Apothekersassistenten die liever in het ziekenhuis werken omdat ze daar niet te maken hebben met “vergoedingsgezeik”. En nu het standpunt van minister Bruins dat apotheken niets mogen declareren voor het verstrekken van een alternatief geneesmiddel vanwege de vervuilde ranitidine. “Leg maar een claim neer bij de fabrikant.” Maar die moest ook op zoek naar een goedkopere grondstofproducent om zijn geneesmiddel nog rendabel te kunnen maken. Wie is dan wel de schuldige die moet betalen?

Volgens de KNMP mogen we juridisch gezien wel onze werkzaamheden declareren. Dat kan wel zo zijn, maar het komt er dus op neer dat we ons wéér moeten verdedigen voor het in rekening brengen van ons werk, getuige de twee gedupeerde patiënten met ondersteboven-glimlach bij Radar. Ik krijg er maagzuur van.

Document acties

Back to top