Nachtetiquette

“Met dr. A. Ik bel om te overleggen over … “ (praat in een te snel tempo voor iemand die twee seconden geleden nog lag te slapen).

Meestal vind ik uiteindelijk mijn bril, loop alsnog naar beneden en verzoek de beller om opnieuw te beginnen met het verhaal. Want niet altijd wordt begrepen dat een schakelmoment nodig is als je net wakker bent geworden. Dan denk ik vaak terug aan mijn opleidingstijd. Die diensten waren alles behalve rustig, maar hadden twee pluspunten: de pieper en de portier.

Pieper, wat heb ik je gehaat. Met je clipje voor aan mijn broek waarmee ik er uit zag als een 90’s-hipster. Met je indringende pieptoon waardoor ik een pavlovreactie ontwikkelde op het alarm van mijn oven. Maar ik kon jou uitzetten. Rustig opstaan, bril op de neus en dan terugbellen. Vervolgens werd ik niet zelden begroet door de portier van het HagaZiekenhuis. “Goedenacht apotheker”, zei hij dan met zijn prettige stem. “Bent u goed wakker? Dan verbind ik u door als u er klaar voor bent.”

Held. Zó sta je iemand te woord die midden in de nacht acuut wordt gewekt.

Sorry pieper, voor de onderwaardering. Bedankt Haga-portier, voor de kleine momenten van rust voor de drukte. Ik hoop voor mijn Haagse collega’s dat jullie beiden nog lang in hun leven zullen blijven.