One size fits nobody
Een patiënt zei: 'Ik mag niet liegen over hoe ik medicijnen gebruik'.
Zoveel mensen, zoveel gesprekken. Sommige patiënten hadden een duidelijk persoonlijk doel wat men graag wilde bereiken met het gebruik van de medicatie (“weer kunnen sporten zoals voorheen” of “minder hoesten”), terwijl een ander de medicatie gebruikte “omdat dat was afgesproken met de arts”.
Sommige mensen wilden graag nog eens langskomen voor extra informatie of een check van de inhalatietechniek. Een wat oudere dame deelde met name haar zorgen; haar klachten zouden misschien op iets ernstigs kunnen duiden. Ik sprak ook met een jongere, die vertelde dat het soms best wel lastig is om aan de medicatie te denken tijdens alle activiteiten van het studentenleven.
Ik kreeg energie van deze gesprekken, die toch anders verlopen dan het tweede uitgiftegesprek aan de balie. Ook de meeste patiënten waardeerden het gesprek. De student benadrukte nog: “Ik vind eigenlijk dat ik niet mag liegen over hoe ik de medicijnen gebruik, maar ik schaam me dan soms om toe te geven dat het me niet lukt. Maar nu durfde ik het wel gewoon te zeggen; fijn gesprek!”